اس ام اس امام زمان (عج)

این جمعه ها که ختم به مختار میشود / بدجور دل ، طالب دیدار می شود

ای منتقم بیا که به عالم نشان دهیم / شیعه عزیز است و جز او خوار می شود


* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * گر پرده زرخ باز نماید مهدی(عج) / از خلق جهان دل برباید مهدی(عج) ای شیعه چنان منتظر مولــی باش / گویی که همین جمعه بیاید مهدی(عج)

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

من برای آمدنت  ای تک سوار گل دل را پر پر
قران به سر  گرفته فریاد کنان  باز نوحه سر می کنم
اشک چشمم اگر کم است برایت دلم را آب میکنم

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
تا نقش تو هست نقش آیینه ما / بوی خوش گل نشسته در سینه ما
در دیده بهار جاودان می شکفد / با یاد تو ای امید دیرینه ما

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

یک روز نسیم خوش خبر می آید / بس مژده به هر کوی و گذر می آید
عطر گل عشق در فضا می پیچد / می آیی و انتظار سر می آید

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

ماندیم به داغ انتظارت، مددی / ما و غم ودرد بی شمارت، مددی
دلخسته از این غمی که در ریشه ماست / در آرزوی فجر بهارت، مددی


* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

ای پیک راستان خبر یار ما بگو / احوال گل به بلبل دستان سرا بگو
ما محرمان خلوت انسیم غم مخور / با یار آشنا سخن آشنا بگو
اللهم عجل لولیک الفرج

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

دیریست که ما منتظر روی تو هستیم / ما بند نجابت به تن اسم تو بستیم
دیریست که دلداده ما خانه نشین است / جای قدمش بوسه به صد چاک زمین است
یا مهدی ادرکنی

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

ما، بی تو، تا دنیاست، دنیایی نداریم / چون سنگ خاموشیم و غوغایی نداریم
ای سایه سار ظهر گرم بی ترحم! / جز سایه دستان تو، جایی نداریم
یا صاحب الزمان

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

من عزادار تو ام جد غریب / گل گلزار تو ام جد غریب
مهدی ام نور خدا روی زمین / محو انوار تو ام جد غریب

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
نگاه کن به قلب من که سرخ از غرور توست / نگاه کن به چشم من، به راه تا عبور توست
نگاه کن به جان من، در انتظار جمعه ای ست / که وعده داده اند و گفته اند ظهور توست

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

خیمه نشین فاطمه دلم برات پر میزنه / اسم قشنگت آقا جون هر تپش قلب منه
دلم برای دیدنش می گیره از من بهونه / ندبه می خونم دوباره با اشکای دونه دونه

تحلیلی بر روایات عصر ظهور و جنبش مردم مصر

گفته شد که روایات رخدادهای مصر در دوران ظهور را می توان به هفت گروه تقسیم کرد و ترتیبی منطقی اما احتمالی برای این رخدادها ارائه نمود. در بخش گذشته به بررسی سه گروه از این رخدادها پرداختیم. این سه گروه عبارتند از:

1ـ حرکت انقلابی مردم علیه حاکمان در مصر و دیگر کشورهای عربی

2ـ کشته شدن فرمانروای مصر به دست مردم

3ـ هرج و مرج و نابسامانی در کشور به دلیل فقدان پیشوا

حوادث مصر در آستانه ظهور

تحلیلی بر روایات عصر ظهور و جنبش مردم مصر (1)

---

اگرچه روایات پیش بینی حوادث آینده مصر فراوان است اما تنها بخشی از آنها به عصر ظهور مرتبط می شود. روایات پیش بینی فتح مصر توسط مسلمانان و همچنین روایات غلبه مغربی ها بر مصر که در دوران انقلاب فاطمیان به حقیقت پیوسته است، از جمله روایاتی است که ربطی به مساله ظهور ندارند و باید مراقب بود که ما را به اشتباه نیاندازند و با روایات ظهور درآمیخته نگردند. بنابراین برای جلوگیری از این مشکل تنها به روایاتی مراجعه خواهیم کرد که به نحوی دلالت بر حوادث دوران ظهور داشته باشند.

---

ظهور منجی آخر الزمان از جمله مسایلی است که شیعه و سنی به آن معتقدند و در منابع روایی هر دو، روایات متعددی در این باره وجود دارد.

پیامبر خدا و اهل بیت، نشانه هایی را که پیش از ظهور حضرت ولی عصر(عج) رخ می دهد، ارائه کرده اند تا مردمی که در دوران پیش از ظهور زندگی می کنند خود را برای این اتفاق بزرگ آماده سازند و همچنین مردم دوران های دیگر مدعیان دروغین را بشناسند.

یکی از این نشانه ها که اخبار فراوانی را به خود اختصاص داده، رخدادهای مرتبط با کشور مصر است. ناآرامی های کنونی این کشور و جنبش مردم مسلمان این دیار، نگاه ها را بیش از گذشته به سوی این پیش گویی ها جلب کرده است. چرا که برخی از این نشانه ها همچون جنبش های پی در پی مردمی در کشورهای عربی و کشیده شدن این حرکت های مردمی به کشور مصر، با حوادث کنونی این سرزمین قابل تطبیق است.

اما به راستی آیا حوادث کنونی مصر همان است که در روایات اهل بیت برای ظهور حضرت ولی عصر پیش بینی شده؟

برای پاسخ به این پرسش، ابتدا باید همه روایاتی را که در زمینه نشانه های ظهور به دست ما رسیده و به نوعی با مصر در ارتباط است، مورد کنکاش قرار دهیم و نمایی کلی از این دسته از روایات ارائه نماییم. اما مهمتر آن است که بتوانیم تحلیلی دقیق بر این گروه از روایات، داشته باشیم و نتیجه ای شایسته از آن بگیریم.

حوادث مصر در آستانه ظهور

اگرچه روایات پیش بینی حوادث آینده مصر فراوان است اما تنها بخشی از آنها به عصر ظهور مرتبط می شود. روایات پیش بینی فتح مصر توسط مسلمانان و همچنین روایات غلبه مغربی ها بر مصر که در دوران انقلاب فاطمیان به حقیقت پیوسته است، از جمله روایاتی است که ربطی به مساله ظهور ندارند و باید مراقب بود که ما را به اشتباه نیاندازند و با روایات ظهور درآمیخته نگردند. بنابراین برای جلوگیری از این مشکل تنها به روایاتی مراجعه خواهیم کرد که به نحوی دلالت بر حوادث دوران ظهور داشته باشند.

با مراجعه و بررسی این دسته از روایات می توان رخدادهای مرتبط با ظهور را به هفت دسته تقسیم کرد که در نگاه اول، ترتیب روشنی برای این حوادث دیده نمی شود. اما با اندکی تامل می توان به یک ترتیب منطقی اما احتمالی دست یافت.

شیخ مفید هنگام برشمردن نشانه های ظهور در این باره می گوید:

خُرُوجُ الْعَبِیدِ عَنْ طَاعَةِ سَادَاتِهِمْ وَ قَتْلُهُمْ مَوَالِیَهُم. (الارشاد، ج 2، ص 369)؛ بردگان(مردم و پابرهنگان جامعه) از فرمانبرداری بزرگان خود بیرون رفته و آنان را می کشند.

این اتفاقات عبارتند از:

1ـ حرکت انقلابی مردم علیه حاکمان در مصر و دیگر کشورهای عربی

2ـ کشته شدن فرمانروای مصر به دست مردم

3ـ هرج و مرج و نابسامانی در کشور به دلیل فقدان پیشوا

4ـ ورود نیروهای خارجی به مصر

5ـ انقلاب مردی از مصر و ایجاد حرکت اسلامی در این کشور

6ـ پیوستن نیروهای خارجی مستقر در مصر به سفیانی

7ـ آمادگی برای استقبال از امام زمان و ورود حضرت به این کشور

1ـ حرکت انقلابی مردم علیه حاکمان در مصر و دیگر کشورهای عربی

یکی از نشانه های ظهور، حرکت عمومی مردم منطقه و یا مردم کشورهای عربی بر ضد حاکمان است. حاکمانی که استبداد، زورگویی و ظلمشان چنان مردم را بر آشفته که جز به کشتن آنان راضی نخواهند شد. شیخ مفید هنگام برشمردن نشانه های ظهور در این باره می گوید:

خُرُوجُ الْعَبِیدِ عَنْ طَاعَةِ سَادَاتِهِمْ وَ قَتْلُهُمْ مَوَالِیَهُم. (الارشاد، ج 2، ص 369)؛ بردگان(مردم و پابرهنگان جامعه) از فرمانبرداری بزرگان خود بیرون رفته و آنان را می کشند.

گویا این حادثه بیشتر در کشورهای عربی رخ می دهد و حاکمان این کشورها به خاطر وابستگی به قدرت های دیگر و گرایشات غیر بومی مورد نکوهش مردم قرار می گیرند:

وَ خَلْعُ الْعَرَبِ أَعِنَّتَهَا وَ تَمَلُّکُهَا الْبِلَادَ وَ خُرُوجُهَا عَنْ سُلْطَانِ الْعَجَمِ. (همان)؛ و مردم عرب از قید و بند (ذلت) آزاد می گردند و شهرها را تصرف می کنند و از فرمان پادشاه عجم (غیر عرب یا با گرایشاتی غیر بومی) بیرون می آیند.

بنابر روایتی از امیرمومنان علی(علیه السلام) دایره این جنبش ها و اختلافات به تمامی کشورهای عربی کشیده خواهد شد. از امام علی علیه السلام نقل شده که در ضمن بیان نشانه هایی از ظهور فرمودند:

            ... اخْتِلَافٍ فِی کُلِّ أَرْضٍ مِنْ أَرْضِ الْعَرَب. (تفسیر عیاشی، ج 1، ص 64)؛ اختلاف و درگیری در تمامی سرزمین عرب رخ خواهد داد.

نکته پر اهمیت این است که ظاهرا برخی از این انقلاب های مردمی به ثمر می نشیند و رنگ پیروزی را به خود خواهد دید:

وَ غَلَبَةُ الْعَبِیدِ عَلَى بِلَادِ السَّادَات‏. (الارشاد، همان)؛ نوکران (مردم عادی) بر شهرهاى بزرگان خود  غلبه می کنند.

مصر نیز همچنانکه خواهیم گفت از این قاعده در کشورهای عربی مستثنی نخواهد بود و علیه حاکم خود برخواهد آشفت.

2ـ کشته شدن فرمانروای مصر به دست مردم

از روایات ظهور برمی آید که ناآرامی ها و انقلاب مردمی در کشورهای عربی به مصر نیز کشیده خواهد شد. تا به آنجا که مردم، فرمانروای خود را خواهند کشت:

وَ قَتْلُ أَهْلِ مِصْرَ أَمِیرَهُمْ. (الارشاد، همان)؛ «مردم مصر، فرمانروای خود را می کشند.»

برخی از منابع اهل تسنن حاکی از آن است که این حادثه با کشته شدن فرمانروای شام، همزمان خواهد بود:

«قبل از وى فرمانرواى شام و حاکم مصر کشته مى شوند.» (ر.ک: عصر ظهور، ص 158)

اگر مراد از اطراف مصر در این روایت، مرزهای داخلی مصر باشد، نتیجه این خواهد شد که کمی قبل از ظهور حضرت، نابسامانی و هرج و مرج، عده ای از فرعون صفتان سودجو و یا مسیحیان ضد اسلام را بر شهرهای حاشیه ای این کشور حاکم خواهد کرد

3ـ هرج و مرج و نابسامانی در کشور به دلیل فقدان پیشوا

یکی از حوادثی که پیش از ظهور حضرت برای کشور مصر پیش بینی شده است، هرج و مرج و نابسامانی است.

از ابوذر نقل شده که گفت:

امنیت از مصر رخت بر مى بندد. راوی می گوید به او گفتم: در آن هنگام که امنیت از دست مى رود، پیشوایى نیست که آن را فراهم آورد. گفت: خیر، بلکه نظام آن از هم پاشیده مى شود. (کتاب الفتن، نعیم بن حماد، ص 174)

بنابراین ریشه این نابسامانی نداشتن پیشوا و جلوداری است که بتواند حرکت انقلابی مردم را رهبری نماید. این ناامنی و هرج و مرج به آنجا خواهد رسید که عده ای فرصت طلب از این اوضاع، نهایت سوء استفاده را می کنند و بر قسمتی از این سرزمین سیطره پیدا می نمایند. از امیر مومنان(علیه السلام) درباره نشانه های ظهور نقل شده که فرمود:

و غلبة القبط على أطراف مصر. (المناقب، ج 2، ص 274)؛ قبطیان بر اطراف مصر غلبه می کنند.

اما قبطیان چه کسانی هستند؟

در تاریخ می خوانیم که فرعون و فرعونیان و همچنین جالوت (فرمانروای ستمگری که نامش در قرآن آمده) از قبطیان بوده اند. بنابراین ممکن است که مقصود از قبطیان، بازمانده حاکمان فرعونی این سرزمین و یا به طور کلی فرعون صفتان باشد.

البته باید در نظر داشت که قبطیان کنونی مصر مسیحی اند و جمعیتی حدود 15 میلیونی دارند که ممکن است، مراد حدیث همین گروه از جمعیت مصر باشد.

اگر مراد از اطراف مصر در این روایت، مرزهای داخلی مصر باشد، نتیجه این خواهد شد که کمی قبل از ظهور حضرت، نابسامانی و هرج و مرج، عده ای از فرعون صفتان سودجو و یا مسیحیان ضد اسلام را بر شهرهای حاشیه ای این کشور حاکم خواهد کرد.

اما ممکن است مقصود از اطراف مصر، سرزمین های همسایه این کشور نظیر فلسطین، اردن, لیبی یا سودان باشد که اسیر حاکمانی فرعون صفت می باشند.

پایتخت دولت مهدوی کجاست؟

به سال‌های خلافت امام علی علیه السلام که می‌نگریم، مردمان شهر کوفه را پیمان شکنانی می‌یابیم که همواره امام علیه السلام را مورد آزار و اذیت خود قرار می‌دادند. سال‌ها بعد نیز همین پیمان شمنان هزاران نامه برای فرزند علی علیه السلام، حسین بن علی علیهما السلام فرستادند تا با او به امیر خود بیعت کنند؛ اما نتیجه این دعوت‌ها دوباره پیمان شکنی کوفیان بود که سبب شد سر امام علیه السلام بر نیزه رود. اما با این حال وقتی روایات ظهور امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف را بررسی می‌کنیم، می‌بینیم کوفه به عنوان پایتخت امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف انتخاب شده است ...

---

کوفه، پایتخت دولت امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف، چرا؟

کوفه در تاریخ 12 رجب سال 36ق. با ورود امام علی علیه السلام به آن، به عنوان پایتخت حکومت علوی انتخاب شد و پس از شهادت آن حضرت، چیزی نزدیک به شش ماه، پایتخت حکومت امام حسن مجتبی علیه السلام بود. اکنون نیز در انتظار ظهور حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف است تا یک بار دیگر تداوم بخش حکومت عدل علوی بر سریر عدالت تکیه دهد، طومار عمر ظالمان را در هم پیچد و حکومت واحد جهانی را بر اساس عدل و داد بنیان نهد؛ اما شاید دلیل اینکه این شهر به چنین سعادت‌هایی دست یافته و می‌یابد، به دلیل قداست و شرافت ذاتی این سرزمین باشد.

روایات فراوانی درباره فضیلت شهر کوفه بیان شده است، از جمله اینکه رسول اکرم صلی الله علیه و آله در تفسیر سورة مبارکه «تین» فرموده است: «خداوند متعال چهار شهر را از میان شهرها برگزید. [در این سوره] منظور از «تین»، مدینه؛ مقصود از «زیتون»، بیت‌المقدس؛ منظور از «طور سینا»، کوفه و «البلدالامین»، مکه می‌باشد.¹

در حدیثی از رسول اکرم صلی الله علیه و آله خطاب به امیرمؤمنان علیه السلام آمده است: «خداوند ولایت تو را به آسمان‌ها عرضه نمود. (از میان آسمان‌ها) آسمان هفتم سبقت جست؛ پس آن را با عرش زینت بخشید؛ سپس... از میان شهرها کوفه سبقت جست، پس آن را با وجود تو زینت بخشید».²

شاید بتوان گفت آنچه که باعث مزید فضیلت سرزمین کوفه گردیده است، وجود مکان‌های خاصی همچون «مسجد سهله» و «مسجد کوفه» است که روایات فراوانی نیز در فضیلت این دو مکان مقدس در خصوص این اماکن وارد شده است؛ از جمله در سخنی از امام صادق علیه السلام آمده است: « مرکز حکومت او کوفه و مرکز قضاوتش مسجد کوفه و مرکز بیت المال و محل تقسیم غنایم مسلمانان، مسجد سهله و محل خلوت و مناجات‌هایش تپه‌های سپید و نورانی نجف اشرف است».³

هر چند مردم کوفه در یک دورة خاص پیمان شکنی کرده و به اهل بیت علیهم السلام ظلم روا داشته‌اند، اما هیچ دلیلی وجود ندارد که این ویژگی را نسبت به تمام ساکنان آن در تمام زمان‌ها صادق بدانیم

در حدیثی از امام صادق علیه السلام نیز آمده است: «مسجد سهله، محل اقامت قائم و اهل و عیالش است. مسجد سهله، اقامتگاه ادریس بود. مسجد سهله، اقامتگاه ابراهیم خلیل الرحمان بود. خداوند، پیامبری را مبعوث نکرده، جز اینکه در مسجد سهله نماز گزارده است. مسجد سهله، پایگاه حضرت خضر است. کسی که در مسجد سهله اقامت کند، همانند کسی است که در خیمه رسول اکرم صلی الله علیه و آله اقامت کند. هیچ مرد و زن با ایمانی یافت نمی‌شود، جز اینکه دلش به سوی مسجد سهله پر می‌زند...».⁴

مردم پیمان شکن

هر چند مردم کوفه در یک دورة خاص پیمان شکنی کرده و به اهل بیت علیهم السلام ظلم روا داشته‌اند، اما هیچ دلیلی وجود ندارد که این ویژگی را نسبت به تمام ساکنان آن در تمام زمان‌ها صادق بدانیم؛ هم چنانکه جمعی از یاران امام حسین علیه السلام از میان همان کوفیان بی وفا برخاسته بودند و حتی روایاتی از اهل بیت علیهم السلام نقل شده که در آن روایات، اهل کوفه مورد تمجید و تحسین قرار گرفته‌اند. برای مثال امام باقرعلیه السلام فرموده است: « ولایت ما به اهل شهرها عرضه شد، اهالی هیچ شهری همانند اهل کوفه آن را نپذیرفتند».⁵ در حدیث دیگری‌ این امام همام آمده است: « اهل خراسان پیشتازان ما، اهل قم یاوران ما، اهل کوفه تکیه گاه‌های ما و اهل این دیار (نواحی کوفه) از ما هستند و ما نیز از آن‌ها هستیم».⁶

روایاتی که درباره نشانه‌های ظهور سخن گفته‌اند، به تخریب کامل کوفه و قتل عام کلیه ساکنان آن به دست سفیانی اشاره دارند؛ که از جمله می‌توان به این روایات اشاره کرد: « سپاه سفیانی وارد کوفه می‌شوند و احدی را فرو نمی‌گذارند، جز اینکه به قتل می‌رسانند»⁷ ؛ « سفیانی سپاهی را به سوی کوفه گسیل می‌دارد که تعدادشان هفتاد هزار نفر می‌باشند، اهل کوفه را می‌کشند و به دار می‌زنند و اسیر می‌گیرند».⁸

با توجه به روایات این چنینی که درباره شهر کوفه وارد شده است، دیگر ساکنان کوفه‌ای که مرکز حکومت امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف قرار می‌گیرد، اهالی سابق آن نیستند؛ بلکه مؤمنانی هستند که از اقصی نقاط جهان به مرکز حکومت حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف می‌آیند. در حدیث آمده است: « هنگامی که قائم وارد کوفه شود، هیچ مؤمنی نمی‌ماند، جز اینکه در آنجا باشد و یا به سوی آن عزیمت نماید».⁹

---

پی نوشت ها:

1. شیخ صدوق، معانی‌الاخبار، ص‌365.

2. بحارالانوا، ج‌27، ص‌262.

3. همان، ج‌53، ص‌11.

4. همان، ج‌100، ص‌436.

5. شیخ حرّ عاملی، وسائل الشیعه، ج‌14، ص‌518.

6. بحارالانوار، ج‌60، ص‌218.

7. همان، ج‌52، ص‌219.

8. همان، ج‌52، ص‌239.

9. شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص‌455.

بلایای دوران ظهور

وقتی انسان خطایی می‌کند، عقوبت آن را هم باید به جان بخرد، حالا این عقوبت می‌تواند فقط در این دنیا باشد یا سرای دیگر و یا هم در این دنیا و هم در سرای دیگر. در ابعاد بزرگ‌تر وقتی جامعه‌ای نیز به فساد و گناه رو می‌آورد، باید عذابی را که خداوند بر آنان فرو می‌فرستد، گردن نهد. امت‌های عصر کنونی که به انواع فسادها،گناهان، سرکشی‌ها و ستمگری‌ها آلوده و از آفریننده هستی غافل شده‌اند، به یقین عذابی سخت‌تر خواهند داشت.