فوائد امام غائب

در ابتدا لازم است به چند نکته اشاره کنیم:
1ـ مفهوم غایب بودن امام به این معنا نیست که وجود ناپیدا و رؤیایی دارد! بلکه آن حضرت مانند سایر انسآنها از یک زندگی طبیعی، عینی و خارجی برخوردار است، به طوری که آن حضرت در میان مردم و در دل جامعه رفت و آمد دارد و گفتار مردم را میشنود و بر اجتماعات آنها وارد میشود و سلام میکند. او مردم را میبیند، ولی این مردمند که نمیتوانند جمال مبارک آن حضرت را ببینند. به عبارتی دیگر هر چند امام مهدی ـ عج الله تعالی فرجه الشریف ـ ظهور ندارند ولی حضور دارند. به یک معنا این مردمند که از امام خویش غایبند.
چنانکه مولای متقیان امام علی (ع) در این باره میفرماید:
هنگامیکه امام غایب از نسل من، از دیده‌ها پنهان شود و مردم با غیبت او از حدود شروع بیرون روند، و توده مردم خیال کنند که حجت خدا از بین رفته و امامت باطل شده است! سوگند به خدای علی (ع) د رچنین روزی حجت خدا در میان آنهاست، در کوچه و بازار آنها گام بر میدارد، و در خانه‌های آنها وارد میشود، و در شرق و غرب جهان به سیاحت می‌پردازد و گفتار مردم را میشنود، و بر اجتماعات آنها وارد میشود، و سلام میکند، او مردم را میبیند، ولی مردم تا روز معین و وقت معین او را نمی‌بینند، تا جبرئیل میان آسمان و زمین بانگ برآورده و ظهور را اعلام کند[1].
آیا می‍توان سندی گویاتر از امیر المؤمنین (ع) پیدا کرد؟ ما با در دست داشتن این گونه اسناد محکم که همه آن را قبول دارند می‌گوییم: امام (ع) در میان مردم و با مردم است و بر امورات آنها نظارت دارد.

علل غیبت امام زمان(عج)

سرّى از اسرار الهى
غیبت امام زمان - عجل الله تعالی و فرجه شریف - از امورى است که عقل بشر به تنهایى از کشف همه اسرار آن ناتوان است و پیوسته مورد سؤال قرار گرفته و فکرها را مشغول نموده است، ولى باید توجّه داشت که بر اساس برخى روایات علّت و فلسفه واقعى غیبت امام مهدى - علیه السلام -سرّى از اسرار الهى است که حکمت آن بر بندگان پوشیده است و جز خدا و امامان معصوم- علیهم السلام - کسى نسبت به آن اطلاع کافى و کامل ندارد و تنها بعد از ظهور آن حضرت این مطلب روشن خواهد شد. لذا پیامبر اکرم- صلى الله علیه وآله - مى فرماید: (یا جابر! انّ هذا لأمر من أمراللّه و سرّ من سرّ اللّه، مطوّى عن عباده فایّاک و الشّک فى أمر اللّه فهو کفر)[

نامه ای به امام زمان(عج)

مولا جان یگانه محبوبم
تابه کی از وجود مقدستان محروم باشیم و تا کی روزها را در انتظار تان بگذرانیم و از دیدار شما ای قطب عالم امکان بی نصیب باشیم .

مولا جان روزها را می گذرانیم بی آنکه ازشما خبری داشته باشیم هفته ها را سپری می کنیم بی آنکه شما را دیده باشیم شبهای جمعه که می رسد اشتیاق دیدارتان را می کشیم که شاید این شب در سحرگاه صدای نازنین و دلربای شما رابشنویم و جان دوباره بگیریم .

اما آه

روزها و هفته ها ماهها وبلکه سالیان سال گذشته اماهنوز از ظهورکبری شما خبری نرسیده جزآنکه فرموده اید به شیعیعان ما بگوئید برای فرجمان دعا کنند.

اربابم مولای من همه کارها در دست خداست و شما در نزد پروردگارتان آبرومند هستید پس به حق مادرتان فاطمه اطهرسلام الله علیها قسمتان می دهیم که خود از خدا فرجتان را بخواهید که دعای شما مستجاب است . یا صاحب الامر ارواحنا له الفداء جان ناقابل ما فدای خاک پایتان باد .

دنیا پراز ظلم و ستم گردید دیگر نمی توان امربه معروف و نهی از منکر کرد منکر زیاد شده واز معروف هم خبری نیست همه این دردها و انحرافات و ظلمها ازآنجا آغاز شد که در خانه جد مظلومتان را برروی بشریت بستند و ما را از نور مقدستان محروم کردند و بشر را در ظلمت دنیا حبس کردند و اجداد نازنینتان را یکی پس از دیگری مظلومانه به شهادت رساندند و ما که امروز از درد فراق شما می سوزیم و چاره ای جز صبر نداریم به شما پناه می آوریم شماکه تنها یادگار جد مظلومتان هستید .

پناه می آوریم از این همه ظلم و ستمی که در جهان است و همه بشریت را فراگرفته .

و افسوس و صد افسوس که بشر به این همه ظلم عادت کرده و از یاد شما غافل شده و غافل است که وجودمقدسی چون شما که امام ما هستید در کره زمین است و بایستی به او پناهنده شد .

آری صاحبی چون شما که به یک باره به امر خدا با ظهورتان پایه های ظلم از کره زمین برچیده می شود .

مولاجان ما را یتیم تصور کرده اند می خواهند ریشه معروف را قطع کنند می خواهند شیعیعان شما رااز بین ببرند آری می خواهند درکره زمین ظالمین حکم فرما باشند .

محبوبم مولا جان خداوند عزوجل فرموده و قول خداوند حق است و تخلف نخواهد کرد که صالحین وارثان زمین هستند .

و طبق امر جدتان خداوند امر ظهور شما را در یک شب اصلاح می فرماید .

مولا جان اگرشما تشریف بیاورید و قدم نازنین تان را برچشمان همیشه منتظر ما بگذارید آن وقت همه امور اصلاح می شود و راههای انحرافی بسته و همه در صراط مستقیم قرار می گیرند .پس ای نازنین خود از خدا وند فرجتان را بخواهید که دعای شما مستجاب است .

بارالها از تو تقاضا دارم آن امامی که برای ما حصن و پناهگاه قرار دادی برسان و برغیبتش خاتمه مرحمت بفرما .

آن طلعت فروزان که مایه روشنی چشم ماست برما عنایت فرما.

پروردگارا فراق آن هستی جانها و مونس قلبها سبب شده که دیگر هیچ عیدی برای ما نباشد و همیشه همه وجودمان حزن فراگرفته باشد مارا به دیدار آن حضرت خرسند فرما.

ای رئوف به لطف و کرمت قسمت می دهیم که نعمتت را بر ما کامل بفرما و این آرزوی دیرینه مارامستجاب فرما و ما را درآتش فراقش سوزان و وصال آن حضرت را برما آسان فرما .

آمین یارب العالمین

---

پی نوشت :
بانو فاطمه رضازاده

نامه ای به امام زمان(عج)

آقا جان
السلام علی: یا صاحب الزمان یا بقیة الله ارواحنا له الفداء

آقا جان یا صاحب الزمان :

بعد از چند سالی دراین ساعت تصمیم گرفتم نامه ای به وجودمقدس شما خورشید عالمتاب بنویسم و احساس خودرا از این طریق بیان کنم .

آقا جان : زبان ما قاصر و ناتوان از بیان خیلی از مطالب است و نمی تواند حقیقت را بیان کند اما آن قدری که فکرم مرا یاری نماید می نویسم . سالهایی بودکه زندگی می کردیم اما دور از تو , نام تو و یاد تو و چقدر دلت را رنجاندیم .کارهایی که نباید می کردیم کردیم . اما روزی هم خدای تعالی مرا یاری نمود ولطفش را شامل حالم کردو دستم را گرفت و دردست استاد مهربان و بهتر ازجانم گذاشت و با او بود که تو را شناختم , با نام و عشق و محبت تو آشنا شدم .دوستت داشتم و صدایت زدم یا صاحب الزمان می گفتم , دستم گرفتی و محبتم را جواب دادی و زیارتت را نصیبم کردی .من نمی دانم که چطور باید از مهربانیت تشکر کنم اما همین که این جمله را نوشتم به ذهنم آمد که چرا می دانم باید خود رابسازم آدم شوم پاک شوم تا بتوانم یار تو باشم و محبت تورا جبران کنم .

آقا جان سالها ازآن موقع که توفیق زیارتتان نصیبم شد می گذرد , دلم برایتان تنگ شده است و بعضی وقتها آرزوی دیدنتان را می کنم . اما به خود می گویم دیدن صورت مبارک حضرت بادل پر از رذیله چه فایده دارد . دیدن و نشناختن چه فایده دارد .باید خودت را درست کنی که اگر حضرت زیارتش را نصیبت کرد بتوانی باایشان حرف بزنی و احساست را بیان کنی و از خودت خجالت نکشی و شرمنده نباشی .

پدرجان : ولی بااین حالی که پاک نیستم , گناهکار هستم اما دل به شما دارم , دوستتان دارم , قربانتان شوم , آقا جان صدایتان می زنم فرمودند: خدای تعالی شما رابرای ما پناهگاه قرار داده من هم به شما پناهنده ام با اینکه فرزند بدی برای شما بوده ام – آقا جان – آن طوری که شما خواستید نبودم اما پشیمانم و دراین شب وروز نیمه شعبان است و روز ولادت شما , از شما تقاضا دارم مرا ببخشید و دوباره مورد لطف و عنایت خاصه خود قرا ردهید . دستم را بگیرید و قلبم را شفا دهید .

مولای من : کاش می دانستم کجایی تا درآن جا خدمتت می کردم , نوکریت می کردم , اما افسوس که نمی دانم کجایی , گاهی با خود این شعر را زمزمه می کنم : بیا سوته دلان گردهم آئیم .

آری بیایید ای شیعیان , ای دوستداران آن حضرت گرد هم آئیم و در فراق مولایمان که جانمان به قربانش باد ناله کنیم , ندبه کنیم بگوئیم « این السبب المتصل بین الارض و السماءو یا بگوئیم :این المعز الاولیاء و مذل الاعداء , این وجه الله الذی الیه یتوجه الاولیاء .»

مولای من

منتظرانت را دیگر تاب و توان و آرام و قرار نیست , دلشان گرفته , سینه اشان تنگ شده و تو را می خواهند . اشک می ریزند و ظهورت را می طلبند . من هم دوست دارم جزء منتظرین واقعی شما باشم . دلم فقط در عشق شما بطپد و به یاد شما باشد . از شما می خواهم آقاجان دل من را خانه خودتان قرار دهید و شما درآن حکومت کنید و من آنی باشم که شما دوست دارید .

آقا جان کمکم کنید , یاریم نمائید . دستم بگیرید آقا جان یا صاحب الزمان ,سیدی و مولای ,کمکم کنید تا بتوانم نام و یاد شما را در همه جا زنده کنم , بتوانم برای یاریتان قدمی بردارم , خودم را هم پاک کنم , دیگران را کمک کنم .

یا صاحب الزمان قلبم را شفا دهید وبرای سیر به کمالات روحی و مراحل عالیه انسانی شوقم دهید .

یآ صاحب الزمان نمی دانم در دل شما چه می گذرد و الان کجا تشریف دارید و درچه فکری هستید اما همین قدر می دانم که از یآد ما غافل نیستید , از یاد حضرت سیدالشهداء و دیگر ائمه اطهار علیهم السلام غافل نیستید و چشمان شما

انتظار فرج

رسول اکرم (صلى الله علیه وآله وسلم):

«طوبى للصابرین فى غیبته، طوبى للمقیمین على محبته».

ینابیع المودة، ج 3، ص 101.

خوشا به حال صبر کنندگان در ایام غیبتش، خوشا به حال پایداران بر دوستى و محبتش.

امیرالمؤمنین (علیه السلام):

«انتظروا الفرج ولاتیأسوا من روح الله، فان احب الاعمال الى الله عزوجل انتظار الفرج ... والمنتظر للفرج کالمتشحط بدمه فى سبیل الله».

بحارالانوار، ج 52، ص 123.

انتظار فرج بکشید و از رحمت خدا ناامید نگردید، زیرا محبوبترین اعمال نزد خداى عزوجل، انتظار فرج است. و همانا منتظران فرج مانند شهیدانى هستند که در راه خدا، در خون خود مى غلتند.

امام حسین (علیه السلام):

«... اما ان الصابر فى غیبته على الاذى والتکذیب، بمنزلة المجاهد بالسیف بین یدى رسول الله صلى الله علیه و آله».

اعلام الورى، ص 384.

... به تحقیق که صبرکنندگان در غیبتش بر اذیت ها و تکذیب ها، مانند مجاهدان با شمشیر در سپاه پیامبر (صلى الله علیه وآله وسلم)هستند.

امام زین العابدین (علیه السلام):

«من ثبت على ولایتنا فى غیبة قائمنا، اعطاه الله أجر الف شهید مثل شهداء بدر و احد».

کشف الغمه، ج 3، ص 312.

هر که در دوران غیبت قائم ما، بر ولایت ما ثابت قدم باشد، خداوند پاداش هزار شهید مانند شهداى بدر و احد را به او عطا مى فرماید.

امام صادق (علیه السلام):

«المنتظر للثانى عشر کالشاهر سیفه بین یدى رسول الله صلى الله علیه و آله یذب عنه».

غیبت نعمانى، ص 41.

کسى که منتظر امام دوازدهم است مانند کسى است که در کنار رسول خدا (صلى الله علیه وآله وسلم) و براى دفاع از آن حضرت شمشیر مى زند.

امام موسى کاظم (علیه السلام):

«طوبى لشیعتنا المتمسکین بحبّنا فى غیبة قائمنا، الثابتین على موالاتنا والبراءة من اعدائنا، اولئک منّا و نحن منهم، وقد رضوا بنا ائمة ورضینا بهم شیعة، طوبى لهم ثم طوبى لهم، هم والله معنا فى درجتنا یوم القیامة».

الزام الناصب، ص 68.

خوشا به حال شیعیان ما که در غیبت قائم ما بر محبت و ولایت ما و بیزارى از دشمنان ما پایدار ماندند، آنها از ماو ما از آنهائیم. و همانا آنان امامت ما را پذیرفتند، ما هم آنها را به عنوان شیعیان خود پذیرفتیم. خوشا به حال آنها و باز هم خوشا به حال آنها، آنها به خدا قسم در درجه ما و در کنار ما در روز قیامت اند.


امام رضا (علیه السلام):

«ما أحسن الصبر و انتظار الفرج»

منتخب الاثر، ص 496.

چه بهتر است صبر کردن و انتظار فرج کشیدن.

امام جواد (علیه السلام):

«افضل اعمال شیعتنا انتظار الفرج»

غیبت نعمانى، ص 180.

برترین اعمال شیعیانمان، انتظار فرج است.

امام هادى (علیه السلام):

«لولا من یبقى بعد غیبة قائمکم من العلماء الداعین الیه، والدّالین علیه، والذّابین عن دینه بحُجج الله، والمنقذین للضعفاء من عبادالله من شباک ابلیس ومردته، لما بقى احد الا ارتد عن دین الله. ولکنهم یمسکون ازمة قلوب ضعفاء الشیعة کما یمسک صاحب السفینة سکانها، اولئک هم الافضلون عندالله عزوجل».

بحارالانوار، ج 51، ص 156.

اگر نه این بود که پس از غیبت قائم آل محمد، برخى از علما وجود دارند که به سوى او دعوت مى کنند و مردم را بهحضرتش سوق مى دهند و از دینش با استدلالهاى الهى حمایت مى کنند و ضعیفان از بندگان خدا را از افتادن در دام ابلیس و یارانش، رهایى مى بخشند، پس به تحقیق هیچ کس نمى ماند جز اینکه از دین خدا بر مى گشت. ولى آن عالمان زمان قلوب ضعفاى شیعه را مى گیرند همانگونه که ناخداى کشتى، سکّان و فرمان کشتى را مى گیرد و پس آنها نزد خداى عزوجل از همه برترند.