یاران امام عصر(عج) چگونه‌اند؟

یاران امام عصر(عج) چگونه‌اند؟   چرا باید در دوره ی آخرالزمان حکومت دیگری تشکیل شود؟ ● چرا حکومت؟ چرا یار؟ چرا باید در دوره ی آخرالزمان حکومت دیگری تشکیل شود؟ چرا باید حکومت های غیر دینی یا بهتر بگویم غیر اسلامی، برچیده و یک حکومت واحد تشکیل شود؟ چه ضرورتی دارد که که این حکومت آخر الزمانی یار داشته باشد، چرا باید این یاران دارای ویژگی های خاص باشند؟ این سوالات بخش کوچکی از سوالاتی ست که گاهی در جامعه ی ما و بعضا در جامعه آدم های غیر ایرانی شنیده می شود. شاید برای پاسخ کامل به این سوالات چندین کتاب و اقلا چند ده محقق خبره لازم باشد، اما از آن جایی که این سوالات مقدمه ی این نوشتار است در دو قسمت و بطور کاملا خلاصه شده به آن پاسخ می دهیم. ۱) الان و در این برهه از زمان حکومت هایی که در اقصا نقاط دنیا وجود دارند، حکومت دینی نیستند (حتی خیلی از کشورهای عربی که، اسم حکومت شان اسلامی ست، فاقد این ویژگی اند). حکومتی که دینی نباشد نمی تواند به نیاز های بشر و به خصوص نیاز های فطری اش پاسخ دهد. ۲) واضح و مبرهن است در هیچ جامعه و حکومتی، حاکمان به تنهایی موفق به تشکیل حکومت نمی شوند. هرچند که توانایی های خارق العاده ای داشته باشند. آن ها هم باید از یک شبکه گسترده از نیروها با توان مندی های لازم برای مدیریت های مختلف داشته باشند و از آن بهره ببرند. ● ویژگی های حکومت آخر الزمان خداوند وعده داده است که زمین به بندگان صالح و شایسته اش واگذار می شود. بیراه نیست اگر بگوییم، بندگان صالح و شایسته حکومت کسانی هستند که به نیازها و مشکلات فطری مردم رسیدگی می کنند. با این تفاسیر و مقدمات، حاکم این حکومت باید یک انسان کامل باشد. عقیده ما شیعیان بر این است که حکومت آخر الزمان یک حکومت جهانی به رهبری حضرت حجت ابن الحسن العسکری(عج)، امام دوازدهم شیعیان خواهد بود. ● همراهان و یاران کسانی که بخواهند همراه و یار امام معصوم باشند، طبعا باید دارای ویژگی های خاص و منحصر باشند. این یاران به تعداد یاران حضرت رسول(ص) در جنگ بدر یعنی ۳۱۳ نفر هستند. برای این تعداد از یاران و همراهان امام عصر(روحی له الفدا)، ویژگی های زیادی در منابع مختلف نقل شده است. که در این نوشته به طور اختصار به چند نمونه از آن ها اشاره می کنیم، باید به این نکته توجه کرد، تنها در صورتی یاران می توانند همراهی برای امام شان باشند که، شباهت هایی به او داشته باشند. باید مثل او فکر کنند و برای رسیدن به مقصد از او تبعیت کنند. لازمه ی تابع بودن هم داشتن اعتقاد مشترک است. پس می توان گفت اولین ویژگی و وجه اشتراک همه ی یاران حضرت داشتن مرتبه ای از شباهت به حضرت ایشان است. ● شیران روز و پارسایان شبند درباره ی اصحاب حضرت(عج) داریم: برخی از آنان شب را نخوابند و زمزمة نماز و مناجات شبانه شان همچون صدای زنبوران عسل فضا را آکنده سازد. شاید خواندن بعضی از این قسمت ها تلنگرهایی باشد به هرکدام از ما، اما آیا این تلنگرها که به صورت مقطعی و بنا به مناسبت های مثل ولادت حضرت صاحب(عج) یا مسابقه و یک برنامه ی تلویزیونی زده می شود، اثری دارد؟ چطور می شود که به این تلنگرها استمرار داد؟ آری، با یاد خدا و برپایی نماز، جان و دلشان را روشن نموده اند: « کأن قلوبهم القنادیل» و چهرة ظاهریشان نمایانگر سیرت پاک درونی شان است: سجده ها در پیشانی آن ها اثر گذارده است. آنان شیران روز و پارسایان شبند. ● پولاد دل اند می دانیم که ایمان نیز مانند بسیاری از حقایق دیگر دارای رتبه و درجه است؛ به همین دلیل می توان گفت که مؤمنان به نسبت علم، معرفت و یقینی که نسبت به حقیقت دین و ذات خداوند پیدا می کنند، دارای درجات مختلفی هستند (والمؤمنون والمؤمنات بعضهم أولیاء بعض یأمرون بالمعروف وینهون عن المنکر ویقیمون الصلاة ویؤتون الزکاة ویطیعون الله ورسوله أولئک سیرحمهم الله ن الله عزیز حکیم)، یعنی هرچه یقین بیشتری داشته باشند در درجه بالاتری از ایمان هستند. یاوران حضرت صاحب(عج) به درجه ای از ایمان رسیده اند که هیچ شکی در دل شان راه پیدا نمی کند: مردانی هستند فولاددل که همة وجودشان یقین به خداست و هیچ شکی در دلشان راه نمی یابد، مردانی سخت تر از صخره ها... آن ها با معرفت، به خدا ایمان آورده اند، و ایمان به خدا در اعماق جان شان نفوذ کرده است. ● شهره اند به خیر و خوبی در روایات آمده است که یاران امام مهدی(عج) شناخته شده، خوش نام و حسب و نسبشان کاملا معلوم است. آن ها صاحب مناصب اجتماعی، اشراف و قضات و حکا م اند: آن ها از افراد نیک نژاد، قاضیان، فرمانروایان و فقهای دین هستند. این مشهور بودن تا اندازه ایست که امیر(ع) در مورد آن ها می فرمایند: آن ها در آسمان شناخته شده اند و در زمین تا آمدن آن حضرت ناشناخته می مانند. ● فاعل به دوستی اند زکات نیز، همچون نماز، نشانة بارز یک مسلمان واقعی و از واجبات است. همان طور که با انجام محرمات سقوط می کنیم با انجام واجبات هم می توانیم، صعود کنیم. وقتی که یک مسلمان از اقامه نماز به رشد، کمال و معراج می رسد، از طریق پرداخت زکات (از جمله دیگر واجبات) نیز به این مقامات می رسد: « خذ من أموالهم صدقة تطهرهم وتزکیهم» چرا؟ شاید به این دلیل باشد که وقتی زکات می دهیم، از دنیاپرستی و بخل دور می شویم و دنیا خواهی اثر کمتری روی مان دارد. اگر از زاویه دیگری هم بخواهیم به این عمل واجب نگاه کنیم، می شود گفت که نهال نوع دوستی، سخاوت، رعایت حقوق دیگران به ویژه فقرا، مستمندان و درماندگان را در خودمان کاشته و یا پرورش پیدا می کند. به همین اساس یکی از صفت های بارز اصحاب امام زمان(ع) که از برگزیدگان شاگردان مکتب وحی بوده و الگوی راستین رهپویان طریق انبیا و اولیا هستند، پرداخت زکات است. چنان که امام باقر(ع) در تفسیر آیة ۴۱ سورة حج که می فرماید: کسانی که چون در زمین به آنان توانایی دهیم، نماز برپا می دارند و زکات می دهند و به کارهای پسندیده وا می دارند و از کارهای ناپسند باز می دارند و فرجام همة کارها از آن خداست. می گوید: این آیه دربارة آل محمد(ص) و حضرت مهدی(ع) و اصحاب او است. خداوند، شرق و غرب عالم را تحت سیطره آن ها درمی آورد و دین را به وسیله آن ها در جهان آشکار می سازد، و دیگر از ظلم و ستم و بدعت نشانی در روی زمین باقی نمی ماند. ● می شود من هم... ؟ یادم هست در جسله ای در محضر حضرت آیت ا... بهجت، از ایشان سوالی پرسیده شد، به این مضمون: آقا راه های سیر و سلوک چیست؟ یا چطور می شود سالک الی ا... شد، شاید باورتان نشود که پاسخ ایشان به نظرم تنها در یک جمله خلاصه شد: واجب را انجام دهید و حرام را نه. این اتفاق و سوال و جواب بعدها در کتابی که در مورد سیر و سلوک و مراتب رسیدن به عرفان بود، هم از قول ایشان آمده بود. شاید این پاسخ در ظاهر خیلی ساده باشد و شما هم مثل خود من با خودتان بگویید که این که کاری ندارد. اما باید در عمل ببینید که چه می کنید؟ شاید برای کسانی که دوست دارند و می خواهند به نوعی به جمع همراهان و یاران حضرت برسند، نسخه درست و قابل تاملی باشد. این که در درست و غلط بودن اعمال شان دقت کنند، عامل سرعت بخشی باشد به رسیدن به هدف، ان شاا.

پیامک(اس م اس) میلاد امام زمان(ع)

این عشق آتشین زدلم پاک نمی شود
مجنون به غیر خانه ی لیلا نمی شود
بالای تخت یوسف کنعان نوشته اند
هر یوسفی که یوسف زهرا نمی شود

برخیز! که حجّت خدا مى‏آید
رحمت زحریم کبریا مى‏آید
از گلشن عسکرى گذر کن، کامروز
بوى گل نرگس از فضا مى‏آید

دلها ز هجر روی مهت چون شکسته اند
چشمان به راه آمدنت بس که خسته اند
خیل عظیم منتظــران با تمــام عشـــق
از عمق دل به یـاد ظهــورت نشستـه اند

روز ولادت گل خـــلاق سرمـــد است
او از تبار حیـدر و از نـسل احمد است
در آسمـان و زمین می رسـد به گـوش
میـــــلاد قـــــائم آل محــــــــمد است

خیزید و گل افشانید
گل در چمن افشانید
طاووس جنان آمد
سلطان زمان آمد

ای منتظران مژده که این منظر آمد
محبوب خدا حجت ثانی عشر آمد

سامــــرا امشب چه نازی می کند
بـــــر زمینهــا یکه تـــــازی می کند
روز میـــــلاد گـــل نــرگس زشـــور
آسمـــــان هم عشقبــازی می کند

آقا بیا تا زندگی معنا بگیرد
شاید دعای مادرت زهرا بگیرد
آقا بیا تا با ظهور چشم هایت
این چشم های ما کمی تقوا بگیرد

پیک صبا دارد به لب از شوق دیدار این سخن
بادا مبارک مقدمت یا سیدی! یابن الحسنچ

مهدی جان!
سئوالی ساده دارم از حضورت
من آیا زنده ام وقت ظهورت
اگر که آمدی من رفته بودم
اسیر سال و ماه و هفته بودم
دعایم کن دوباره جان بگیرم
بیایم در رکاب تو بمیرم

ای مدنی برقع و مکی نقاب
سایه نشین چند بُوَد آفتاب؟
منتظران را به لب آمد نفس
ای ز تو فریاد، به فریاد رس

مبارک باد میلاد تو، ای معراج خاکیان و ای سراج افلاکیان؛ ای آینه ایمان، یا صاحب الزمان!

میلادت مبارک باد، ای سپیده پنهان که اهل زمین در آرزوی بوی بهشتی تو، هماره دعای فرج را زمزمه می کنند!

میلاد مهدی(عج) سفینه نجات و امید حیات، بر عاشقانش مبارک باد! امام حسین(ع) فرمودند: «اگر زمان او (مهدی(عج)) را درک کنم، در تمام عمرم به او خدمت خواهم کرد».

یا مهدی(عج)! ای نقطه شروع شفق، ای مجری حق! میلاد تو، قصیده بی انتهایی است که تنها خدا بیت آخرش را می داند؛ بیا و حُسن ختام زمان باش!

میلاد حجت خدا، دوازدهمین ساغر الهی بر منتظران جمالش مبارک باد!

میلاد ستاره سهیل آسمان امامت، تداعی کننده شادی لحظه طلوع طلعت نورانی اوست.

مهدی(عج)، بوستانی است از سرو رشید نرگس، از سلاله یاس فاطمه و از ریشه گل های محمدی.

خجسته باد بزم قدسیان در صبحی که آفتاب زمین و آسمان به زیر سقف خانه نرگس طلوع می کند.

شب میلاد تو، هنگامه گشودن پنجره های امید است به روی بغضِ ستم دیدگان بی پناه تاریخ.

میلاد مهدی(عج)، تصنیف سرخ ترانه های انتظار، بر عموم مسلمین جهان مبارک باد!

میلاد مهدی(عج)، مشعل هدایت و روشن گری، مبیّن حقیقت، بر اهل طریقت مبارک باد!

ای ماه فاطمه! به آن امید که از افق نور بازگشت تو را دریابم، همه شب ستاره می شمارم تا صبح دیدارت فرا رسد.

دردِ تو را به تنهایی نمی‏کشم که تمام سنگریزه‏های زمین، منتظر گام‏های تواَند تا کوه شوند و پرچم تو را در اوج عشق خود برافرازند و آن وعده محتوم، چه نزدیک است؛ اگر عاشق باشی

همه هست آرزویم که بیینم از تو رویی
چه زیان تو را که من هم برسم به آرزویی
به کسی جمال خود را ننموده‏ای و ببینم
همه جا به هر زبانی بود از تو گفتگویی

آقا جان! حیف نیست ماه شب چهارده پشت ابرهای تیره و پاره پاره پنهان بماند؟ حیف نیست دیده را شوق وصال باشد ولی فروغ دیده نباشد؟!

به امید روزی که متن تمام پیامک‌ها یک جمله باشد و آن: مهدی آمد.

کجایى اى همیشه پیدا از پس ابرهاى غیبت؟

مهدی جان! به روسیاهی‌مان نگاه نکن و به دستهایمان که خالی و گنهکارند، قلبمان را ببین که هر روز، صبح و شام تو را می‌خوانند.

تو خواهى آمد و یاس‏ها و نیلوفرهاى «سرکش‏» را به دعوت خواهى خواند و حضور تو تسلاى دل یاس‏هاى کبود خواهد بود.

مهدی جان بیا و دنیاى دل را به بوى خوش فطرت پر کن. دل‏هایى که همواره در سرزمین نیمه شب تو را مى‏خوانند و به عشق تو در آسمان مکاشفه پرواز مى‏کنند

امشب زمین و آسمان گردیده پر شور و شعف
امشب تمام عرشیان بهر زیارت بسته صف
امشب که عیدی میدهد بر عاشقان شاه نجف
امشب تو هم مستی کن و دل را بری کن از اسف
زیرا به دنیا آمده مظهر عزت و شرف
*میلاد نور مبارک*

مـژده‌ی آمـدنت  قیمـت جـان می‌ارزد
تاری از موی تو آقـا به جهـان می‌ارزد
السلام علیک یا صاحب الزمان
بهترین هدیه به امام زمان عج ترک یک گناه است

سلام بر تو ای نور خدا
درود بر تو ای کشتی نجات
سلام بر چشمه‌ی حیات و زندگی
ای امام زمان به فریادم برس

درود بر شما ای دعوت کننده‌ی مردم به سوی خدا
سلام بر میثاق الهی
درود بر تو در تمام ساعات شب و سراسر روز
سلام بر تو به هنگام صبح و شام
سلام بر فرزند نورهای درخشان

سلام بر مهدی امت‌ها
سلام بر عدل مشهور جهان
سلام بر ماه تابان
سلام بر خورشید تاریکی‌های پنهان
سلام بر ماه شب چهاردهم
سلام بر بهار مردم و خرمی روزگاران
سلام بر نور دیدگان مردم
خدایا با نور (امام مهدی) همه‌ی تاریکی‌ها را روشن کن.

به شاد باش میلاد مهدی زهرا سلام‌ الله‌ علیها ظهورش را صلوات

تک ‌نغمه‌ی شادی ما در جشن میلاد مهدی زهرا سلام‌الله ‌علیها، دعای فرج است.

مهدیا! ما در جشن میلادت به شور دعا می‌خوانیم و به شوق اشک می‌ریزیم تا دیدارت.

امید آمدنت، تنها بهانه‌ی جشن ماست ، مهدی زهرا.

مهدیا! مرا امید وصال تو زنده می‌دارد.

با صد نگاه خسته، صدا می‌زنیم تو را یا مهدی

خدایا با نور امام مهدی، همه‌ی تاریکی‌ها را روشن کن... (میلاد نور مبارک)

اوست که در انتظار تواست تا پرده‌ی غیبت را بدری و چهره‌ی دل‌آرایش را به مشاهده بنشینی، او غائب نیست؛ از هر حاضری حاضرتر است، این تویی که غائبی، تو باید حاضر شوی، او منتظر توست.

ای کاش تمام پنجره‌ها رو به تو باز می‌شدند.
آن‌گاه تمام خانه‌ها آفتابی بودند
ای طلوع چشم‌هایت دیدنی
غنچه‌ی لبخندهایت چیدنی
وقتی طلوع می‌کنی، نیلوفران سر از سجده بر می‌دارند

قدم ‌هایت بوسه‌گاه چشم‌هایمان ای گل نرگس
جشن میلادت کاش به ضیافت ظهور می‌پیوست
میلاد نرگس پنهان گرامی باد

عصر انتظار، ولادتت را به جشن گرفته است، ای گل نرگس
چشمان منتظر ما، خیس از اشک شوق میلاد توست، مهدی زهرا
خجسته باد میلاد مولود نجات

طلوع نزدیک است اگر بخواهیم
ظهور تو زیباتر از ظهور همه‌ی زیبایی‌هاست
چشم به راه زیباترین بهاریم
خدایا انتظار چقدر دیر می‌گذرد
با صد نگاه خسته، صدا می‌زنیم تو را
بیایید همه منتظر آمدنش شویم

قطعه‌ی گمشده‌ای از پر پرواز کم است
یازده بار شمردیم، یکی باز کم است
این همه آب که جاری است نه اقیانوس است
عرق شرم زمین است که سرباز کم است.
(اللهم عجل لِولیکَ الفَرَج)

هر روزی که می گذرد، یک روز به ظهور امام زمان نزدیک تر می شویم؛ اما به خود امام زمان چطور؟

سر راهت در انتظارم
برده هجرت صبر و قرارم
جز ظهورت ای گل زهرا
به خدا حاجتی ندارم

بر چهره پر ز نور مهدی صلوات
بر جان و دل صبور مهدی صلوات
تا امر فرج شود مهیا بفرست
بهر فرج و ظهور مهدی صلوات

شد نیمه ی شعبان و جهان گشت جوان
از مقدم پاک آن ولی سبحان
آن پرده نشین کاخ وحدت امروز
بنمود رخ از پرده و گردید عیان

هر کجا سلطان بود، دورش سپاه و لشکر است
پس چرا سلطان خوبان بی سپاه و لشکر است
با خبر باشــید ای چشم انتظاران ظهــــور
بهترین سلطان عالم از همه تنهاتر است
اللهم عجل لولیک الفرج
برای تعجیل در فرجش در این لحظات عزیز (شب) صلوات

خدایا تا به کی هجران مهدی
به دستم حسرت دامان مهدی
الهی هر بلا از حضرتش دور
الهی، من بلا گردان مهدی

آقا بیا تا زندگی معنا بگیرد
شاید دعای مادرت زهرا بگیرد
آقا بیا تا با ظهور چشم هایت
این چشم های ما کمی تقوا بگیرد

گفته بودم گربیایی مقدمت را گل فشانم *
گل چه قابل مهربانم چشمهایم فرش راهت

بخوان دعای فرج را دعا اثـر دارد
دعا کبوتر عشق است و بال و پر دارد
بخوان دعای فرج را و عافیت بطلب
که روزگار بسی فتنه زیر سر دارد
بخوان دعای فرج را که یوسف زهرا
ز پشت پرده ی غیبت به ما نظـر دارد
بخوان دعای فرج را به یاد خیمه ی سبز
که آخرین گل سرخ از همه خبر دارد

یکی از جمعه ها جان خواهد آمد
به درد عشق، درمان خواهد آمد
غبار از خانه های دل بگیرید
که بر این خانه مهمان خواهد آمد

قطعه ی گمشده ای از پر پرواز کم است
یازده بار شمردیم و یکی باز کم است

به امید روزی که متن اس ام اس ها این باشه: “مهدی آمد، انتظارها هم سرآمد … “

شعر رهبر انقلاب تقدیم به امام زمان (عج)

شعری از حضرت آیت الله العظمی خامنه ای تقدیم به حضرت امام مهدی(عج)

دل را ز بی خودی سر از خود رمیدن است
جان را هوای از قفس تن پریدن است

از بیم مرگ نیست که سرداده ام فغان
بانگ جرس زشوق به منزل رسیدن است

دستم نمی رسد که دل از سینه برکنم
باری علاج شکر گریبان دریدن است

شامم سیه تر است ز گیسوی سرکشت
خورشید من برآی که وقت دمیدن است

سوی تو این خلاصه گلزار زندگی
مرغ نگه در آرزوی پرکشیدن است

بگرفت آب و رنگ زفیض حضور تو
هرگل دراین چمن که سزاوار دیدن است

با اهل درد شرح غم خود نمی کنم
تقدیر قصه دل من ناشنیدن است

آن را که لب به دام هوس گشت آشنا
روزی (امین) سزا لب حسرت گزیدن است

انتظار

کی گره از کار من وا می کنی

عاشقت را کی مداوا می کنی

من زهجران تو می میرم بگو

تا به کی مولا تماشا می کنی

کی زپشت پرده می آیی برون

تا به کی امروز و فردا می کنی

عشقت آخرسر به سودایی کشید

عاشق خود را تو رسوا می کنی

خاک پایت سرمه چشم من است

چشم من را کی تو بینا می کنی

یک نگاهی پشت دیوارت نما

عاشقی دلداده پیدا می کنی

انتظارت می کشد آخر مرا

روز وصلت را مهیا می کنی؟

چند بنشینم سر راهت بگو

تا به کی با من مدارا می کنی

تا به کی بر گو غلام خویش را

واله و رسوا و شیدا می کنی

اقامتگاه امام زمان‌(عج) کجاست؟

اعتقاد شیعه درباره‏ امام زمان(عج) این‏ است که آن حضرت تولد یافته و تاکنون‏ زنده و در پرده غیبت است و روزی‏ حکومت عدل را به پا خواهد کرد. هم‏اکنون‏ محل زندگی ایشان معلوم نیست، ولی در کره‏ زمین زندگی می‏کند.

به گزارش خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس، «مهدویت» یکی از مهم‌ترین آموزه‌های شیعه اثنی‌عشری است، اما عدم آسیب‌شناسی در این مورد منجر به این می‌شود که این آموزه از اصالت و آنچه هدفش بوده است، منحرف شود.

شناسایی تمام آسیب‌های موعودگرایی، فرصتی بس فراخ‌تر از این مقال لازم دارد، بنابراین آن چرا که در این اثنا سعی در بررسی آن داریم، تأمل در محل اقامت حضرت ولی عصر(عج) است! موضوعی که در اذهان بسیاری از مسلمان وجود دارد، گاه افرادی این موضوع را مستمسک تحقیر و تسمخر قرار داده ـ همچون وهابیان که با طرح این شبهه که چگونه شیعیان امامیه داعیه حضور امام دوازدهمشان را دارند در حالی که خبری از محل اقامت و نحوه معاش او ندارند ـ و گاه موجب شده است جریان‌هایی فکری و اجتماعی به علت خبط برخی از اندیشمندان شیعه، قائل به مکانی مشخص به نام «جزیره خضرا» شوند که ایشان در آن جزیره‌ای که محل و نشانی‌اش در دست نیست، حضور دارند و این ایده خرافی نیز موجب شده است که عده‌ای این جزیره‌ موهوم را به منطقه‌ای موهم‌تر همچون مثلث برامودا تطبیق دهند!

متاسفانه در دهه اخیر، با اینکه مسجد مقدس جمکران دارای اسناد موثق تاریخی و روایی است ولی به علت اینکه غلبه احساسات در تبیین آموزه‌های الهیاتی، این مسجد مقدس از دید عوام به منزل امام زمان‌(عج) تلقی شده است.

آنچه باید میان شیعیان مورد توجه قرار گیرد؛ پاسخ و یا عدم‏پاسخ به پرسش‌هایی درباره‏ چگونگی خواب‏ و خوراک، نوع غذا و پوشاک آن حضرت و محل تأمین آن‏ها، تعداد فرزندان و همسران آن حضرت و پرسش‏هایی از این دست است که‏ به اعتقادات شیعه مربوط نمی‏شود.

اگر انسان نسبت به این‏گونه امور، جاهل باشد و حتی‏ عقیده‏ای مخالف با آنچه که برخی به آن معتقدند، داشته باشد، خللی در اعتقادات وی ایجاد نمی‏شود. اعتقاد شیعه درباره‏‏ امام زمان(عج) این است که آن حضرت تولد یافته و تاکنون زنده‏ و در پرده‏ غیبت است و روزی حکومت عدل را به پا خواهد کرد.

اعتقاد به قدرت خدا، حل‏ مسائل مربوط به پرسش‏های یاد شده را برای انسان آسان‏ می‏کند، به‏طوری که نمی‏توان از آن غافل شد. اثبات عدم‏ استبعاد، خود به تنهایی کافی است که انسان نسبت به آن‏ها آرامش قلب گیرد.

* اقامتگاه امام مهدی(عج)

درباره‏ محل اقامت امام زمان در عصر غیبت گفت‏وگوی‏ فراوان شده است. در ابتدا ما آن گفت‏وگوها را طرح کرده و در نهایت، نظر نهایی خود را از نظر خوانندگان می‏گذرانیم. گفته‏ شده است که:

1. آن حضرت همه ساله در مراسم حج شرکت می‏کند و به‏ مشاهده مشرفّه می‏رود و بعضی از سعادتمندان در مراسم حج به‏ محضرش شرفیاب شده‏اند. (1)

2. درباره اقامتگاه آن حضرت و فرزندان و بستگان و یاران‏ مخصوص(اوتاد) چندین مکان مانند: مدینه، دشت حجاز، کوه رضوی، کرعه و سرزمین‏های دوردست و . . . معین شده‏ است. (2)

3. اقامتگاه آن حضرت و فرزندان و گروهی از خواص یارانش‏ در جزیره‏ای از دریای بزرگ است. از امام هادی(ع) داستانی نقل‏ شده که خلاصه‏اش این است: حضرت مهدی(ع) و فرزندش‏ در جزیره‏هایی بزرگ و پهناور در دریا زندگی می‏کند و عدّه‏ی‏ شیعیان آن‏جا بسیار زیاد است، فرزندان هر یک حاکم جزیرهای‏ هستند و خدا بهتر می‏داند. (3)

4. محل اقامت آن حضرت تعیین نشده و شاید مکان معینی‏ نداشته باشد و به‏طور ناشناس، بین مردم زندگی و رفت و آمد کند.

5. ممکن است محل اقامت آن حضرت، نقاط دورافتاده‏ای باشد که عادتاً مردم به آن مکان‏ها رفت و آمد نمی‏کنند.

6. محل اقامت ایشان شهر سامره و همان سردابی است که از آن‏جا غایب شده است. در همان‏جا زندگی می‏کند و از همان‏جا ظهور می‏کند. (4)

7. محل اقامت حضرت مهدی(ع) و فرزندان آن حضرت‏ در کشورهای وسیع و آبادی است که پایتخت آن‏ها به نام‏های‏ ظاهره(زهراه)، رائقه، صافیه، ظلوم، عناطیس نامیده می‏شود و پنج نفر از فرزندان شایسته‏ آن جناب به نام‏های: طاهر، قاسم، ابراهیم، عبد‌الرحمن و هاشم در آن کشورها حکومت‏ می‏نمایند.

8. جزیره‏ خضرا محل زندگی امام عصر(ع) است و حضرت‏ در آن با فرزندان خود حضور دارد. جزیره با حصاری محکم‏ محاصره شده و هر کسی به آن نزدیک می‏شود به‏طور اسرارآمیزی یا از بین می‏رود یا مسیرش منحرف می‏گردد.

این نوشته بر آن نیست که درباره‏ هر یک از موارد یاد شده‏ قضاوت دقیقی را داشته باشد، بلکه بر آن است که این موضوع که آیا امام زمان واقعا در جزیره‌ای به نام خضرا و یا هر اسم دیگر به صورت ثابت زندگی می‌کند یا خیر؟ آیا اصل اینکه این موضوع مهم است یا خیر؟ اما به‏طور گذرا می‏توان گفت بعضی از بندهای مذکور کاملاً مورد تأیید روایات و عقل‏ است. مثلا در مراسم حج هر سال شرکت می‏کند و بعضی از سعادتمندان به دیدار وی شرفیات شده‏اند که احوالات‏ برخی از آن‏ها در کتب مربوط به آن آمده است‌(6) در هر صورت‏ بزرگانی از علما در عرفات و منی در جست‏وجوی آن حضرت اشک‏ می‏ریزند.

اعتقاد شیعه درباره‏ امام زمان(عج) این‏ است که آن حضرت تولد یافته و تاکنون‏ زنده و در پرده غیبت است و روزی‏ حکومت عدل را به پا خواهد کرد. هم‏اکنون‏ محل زندگی ایشان معلوم نیست، ولی در کره‏ زمین زندگی می‏کند.

اما در مورد بند ششم و هفتم باید گفت که در هیچ روایتی گفته‏ نشده که امام دوازدهم در سرداب زندگی می‏کند و از آن‏جا ظهور خواهد کرد و هیچ‏یک از دانشمندان معتبر شیعه، چنین مطلبی را نفرموده‏اند. و این نسبت، دروغ محض و از روی عناد صادر شده‏ است.(7) و نیز داستان کشورهای مجهول، بی‏شباهت به افسانه‏ نیست و تنها مأخذ آن،حکایتی است که در«جنة الماوی» نقل‏ شده که اسناد آن قابل خدشه است. (8)

* بررسی حدیثی محل اقامت حضرت ولی‌عصر (عج)

طبق بیان امیرالمومنین‌(ع) حجت‌بن الحسن‌(ع) میان مردم است، در مجالس آن‌ها به طور ناشناس حضور یافته و در مراسم حج شرکت می‌کند ولی اقامت‌گاه اختصاصی آن حضرت بر مردمان هویدا نیست. ایشان در شرق و غرب جهان، به سیر و سیاحت پرداخته و حاجت نیازمندان را بر می‌آورند.
امام حسین‌(ع) فرمودند: لا یطلع علی موضعه احد من ولی وغیره الا الذی یلی امره. (9)

هیچ کس از دوستان و غیر دوستان، از اقامت‌گاه و منزل حجت خدا اطلاع ندارد و آگاه نمی‌شود از این موضوع، مگر کسی که خدمت‌گزار او باشد.

امام باقر (ع) نیز می‌فرمایند: ان لصاحب هدا الامر بینا بقال له: بیت الحمد، فیه سراج یزهر منذ یوم ولد الی ان یقوم بالسیف لا یطفا. (10)

برای صاحب این امر، خانه‌ای است که به آن «بیت الحمد» گفته می‌شود و در آن خانه، چراغی هست که از روز ولادت آن حضرت روشن گردیده و تا روزی که بقیه‌الله، روحی له الفدا با شمشیر قیام کند، روشنایی می‌دهد.

همچنین حضرت ولی عصر در پاسخ به علی‌بن ابراهیم‌بن مهزیار اهوازی فرمود: ان ابی‌(ع) عهد الی ان لا اوطن من الارض الا اخفاها و اقصاها اسرار لامری، و تحصینا لمحلی من کید اهل الضلال و المرده من احداث الامم الضوال فنبذنی الی عالیه التلال و الرمال... . (11)

همانا پدرم، با من عهد بست که دورترین و مخفی‌ترین نقطه روی زمین خدا را برای اقامت انتخاب کنم تا امر من پوشیده بماند و محل زندگی‌ام از حیله و کید گمراهان در امان باشد؛ این پیمان مرا به کوه‌های مرتفع و تپه‌های شن سوق داده است.

همچنین آن بزرگوار در نامه‌ای که برای نایب اول خویش «عثمان‌بن سعید عمری اسدی» (متوفای 297 ق) و فرزندش ابوجعفر محمد‌بن عثمان عمری مرقوم فرموده‌اند، چنین می‌فرماید: . . . خداوند جانشین او را از دیده‌ها پوشیده داشت و جایگاهی را پنهان ساخت و این براساس مشیت و خواست خدا بود که در قضای حتمی او گذاشته و در تقدیر الهی قطعیت یافته بود.

وفینا موضعه، و لنا فضله، ولو قد اذن الله عز و جل فیما قد منعه و ازال عنه ما قد جری به من حکمة لاراهم الحق ظاهرا بأحسن حلیة و أبین دلالة و أوضح علامة و لأبان عن نفسه، و قام بحجته ولکن أقدرالله عزوجل لاتغالب، وأرادته لا ترد و توفیقعه لایسبق. (12)

جایگاه وصی امام عسکری (یعنی امام زمان) در میان ماست، و فضل و لطف آن جناب برای ماست. و اگر خداوند عزل و جل اجازه دهد آنچه را که فعلا ممنوع نموده و بردارد حکمش را از آنچه که جریان یافته است البته حق را در بهترین و زیباترین صورت و یا روشن‌ترین برهان و واضح‌ترین نشانه آشکارا به آن نشان خواهد داد، و هر آینه خود را معرفی می‌کند و قیام به حجت خواهد کرد، لیکن قدر الهی مغلوب نمی‌گردد و اراده الهی بازگشت ندارد و وقت و زمانی را که خداوند مقرر فرموده پیشی گرفته نخواهد شد.

* پی‏نوشت‌ها:
1. فرج المهموم،شیخ عباس قمی،ص 258.
2. پاسخ به ده پرسش،آیت اللّه صافی گلپایگان،ص 27؛نجم الثاقب،ص‏ 587؛العبقری الحسان،ج 2،جزء 4،ص 122؛غیبت نعمانی،ص 220.
3. حضرت مهدی(ع) فروغ تابان ولایت،محمد محمدی اشتهاردی،ص 67.
4. الائمة الاثنا عشر به نقل از الامام المهدی،مهدی الفقیه الایمانی،ص 404.
5. جنة المأوی،میرزا حسین نوری،ص 217 به بعد.
6. منتهی الآمال،شیخ عباس قمی،صص 1087-1071.
7. پاسخ به ده پرسش،آیت اللّه صافی گلپایگان،ص 28.
8. جنة المأوی،میرزا حسین نوری،ص 217 به بعد.
9. منتخب الاثر، لطف الله صافی گلپایگانی، ص 253
10. بحارالانوار؛ ج 52
11. بحارالانوار؛ ج 52
12. بحارالانوار ج 53