امیر المؤمنین (علیه السلام) مىفرماید: آنگاه که دیدى هلال (ماه رمضان) را فلا تبرح، خشم نگیر و عصبانى
نشو، و «قل اللهم انى اسالک خیر هذا الشهر، و فتحه و نوره، و نصره،و برکته، و طهوره، و رزقه، و اسئلک خیر ما
فیه و خیر ما بعده، و اعوذ بک من شر ما فیه و ما بعده، اللهم ادخله علینا بالامن و الایمان، و السلامة و الاسلام، و
البرکة و التقوى، و التوفیق لما تحب و ترضى» (1) و بگو بار پروردگارا خیر و خوبى در این ماه را از تو مىخواهم و
همچنین فتح و پیروزى (بر شیطان) و نورانیت، و یارى (بر روزهدارى) و برکت و طهارت، و روزى این ماه را از تو
مىطلبم، و از تو خیر آنچه در این ماه هست و بعد از ماه مسئلت مىنمایم، و به تو پناه مىآورم از شر و بدى آنچه
در این ماه مىباشد، و آنچه بعد از آن است، بار پروردگارا این ماه را با امن و امان و ایمان به تو و سلامت نفس و
نعمت اسلام، و برکت و تقوى و توفیق یافتن به آنچه تو دوست مىدارى و راضى مىگردى بر ما وارد گردان (که
همه اوصاف شایسته را در این ماه داشته باشیم). پىنوشت: 1- من لا یحضره الفقیه، ص 100. روزه، درمان بیماریهاى روح و جسم صفحه 13
صدوق علیه الرحمه در کتاب من لا یحضره الفقیه آورده «و کان رسول الله صلى الله علیه و آله اذا اهل هلال شهر
رمضان استقبل القبلة و رفع یدیه و قال: «اللهم اهله علینا بالامن و الایمان،و السلامة و الاسلام، و العافیة المجللة
و الرزق الواسع، و دفع الاسقام، اللهم ارزقنا صیامه و قیامه و تلاوة القرآن فیه، و سلمه لنا، و تسلمه منا و سلمنا
فیه» (1) رسول الله(صلى الله علیه و آل) هنگامى که رویت هلال رمضان مىفرمود، رو به قبله مىنمود و دستهاى
مبارکش را بلند مىکرد.و مىگفت: پروردگارا این ماه را بر ما نو گردان به امن و امان، و سلامتى و اسلام، و
تندرستى شایان تشکر، و روزى فراخ، و بر طرف ساختن دردها و ناملایمات، بار پروردگارا روزى کن ما را روزه و
قیام براى عبادت، و تلاوت قرآن در این ماه، و او را براى ما سالم و تمام گردان، و او را از ما سالم بدار، و ما را در
این ماه سالم و تندرست فرما. پىنوشت: 1- من لا یحضره الفقیه، ج 2، ص 100. روزه، درمان بیمارهاى روح و جسم صفحه 13
اى مردم! ماهى بزرگ بر شما سایه افکنده است، ماهى مبارک، ماهى که در آن شبى است که عمل در آن، بهتر از عمل در هزار ماه است...
به
گزارش مهر، خطبهای از پیامبر اسلام(ص) نقل است که در آخرین روز ماه مبارک
شعبان گفته شده و بر خیرات و برکات ماه رمضان تأکید و ضرورت بهرهمندی از
فرصتهای معنوی آن یادآوری شده است.
دعائم الاسلام: عَن رَسولِ الله (ص) أنَّهُ خَطَبَ النّاسَ آخِرَ یَومٍ مِن شَعبانَ، فَقالَ:
«أیُّهَا
النّاسُ، إنَّهُ قَد أظَلَّکُم شَهرٌ عَظیمٌ، شَهرٌ مُبارَکٌ، شَهرٌ فیهِ
لَیلَةٌ العَمَلُ فیها خَیرٌ مِنَ العَمَلِ فی ألفِ شَهرٍ . مَن تَقَرَّبَ
فیهِ بِخَصلَةٍ مِن خِصالِ الخَیرِ کانَ کَمَن أدّى فَریضَةً فیما سِواهُ، و
مَن أدّى فیهِ فَریضَةً کانَ کَمَن أدّى سَبعینَ فَریضَةً فیما سِواهُ.
و
هُوَ شَهرُ الصَّبرِ؛ وَالصَّبرُ ثَوابُهُ الجَنَّةُ، و شَهرُ المُواساةِ،
شَهرٌ یُزادُ فیهِ فی رِزقِ المُؤمِنِ؛ مَن فَطَّرَ فیهِ صائِما کانَ لَهُ
مَغفِرَةٌ لِذُنوبِهِ و عِتقُ رَقَبَتِهِ مِنَ النّارِ، و کانَ لَهُ مِثلُ
أجرِهِ مِن غَیرِ أن یَنقُصَ مِن أجرِهِ شَیءٌ.»
صاحب دعائم الاسلام نقل میکند: در آخرین روز شعبان، پیامبر خدا براى مردم خطبه خواند و فرمود:
«اى
مردم! ماهى بزرگ بر شما سایه افکنده است، ماهى مبارک، ماهى که در آن شبى
است که عمل در آن، بهتر از عمل در هزار ماه است. هر کس با کار نیکى از
نیکىها در آن به خداوند تقرب جوید، گویا واجبى را در ماههاى دیگر ادا
کرده است و هر کس واجبى را در آن انجام دهد، همچون کسى است که هفتاد واجب
را در ماههاى دیگر انجام داده است .
و آن، ماه صبر است و پاداش
صبر، بهشت است. ماه مواسات(همدردى) است و ماهى است که روزىِ مؤمن در آن
افزوده مىشود. هر کس روزهدارى را در آن افطار دهد، پاداشش آمرزش گناهانش و
آزادىاش از آتش است و براى او به اندازه آن [روزهدار]، پاداش است، بى آن
که از اجر او چیزى کاسته شود.»
.......................
دعائم الاسلام: 1/268 ؛ کتاب ماه خدا، محمدی ری شهری، ج 1
امام رضا(ع) فرمودند: در آخر ماه شعبان زیاد به درگاه الهی عرض کنید:
«اللهم ان لم تکن غفرت لنا فی ما مضی من شعبان فاغفر لنا فی ما بقی منه»
خدایا اگر ما را در چند روز گذشته از ماه شعبان نیامرزیده ای در باقیمانده از این ماه ما را ببخش و بیامرز.
به امید اینکه لیاقت ورود به مهمانی خدا در ماه پر خیر و برکت رمضان را داشته باشیم.
بوی بهار می آید، عطرگل ، وگویی هلهله برپاست ...
آسمان همه رحمت است ، همه روشنی وزمین پهنه ای از نور در این ضیافت عاشقانه !
و من نمی دانم ازکجای این فصل عاشقی باید بنویسم ، که چون نظر می کنم همه شوراست وبی قراری
ازآن هنگام که دلدادگان یار سحرگاهان دیده ازخواب برمی گیرند وعاشقانه دردل شب باآن یگانه بی همتا
رازونیازمی کنند ...
یاازآن لحظه که دهان ازطعام فرومی بنددودل ازغیراومی شویند. نمی دانم ازکدام لحظه بگویم......
" بهاردل است این ماه رحمت " رمضان با آمدنش شمیم بهشت را به ارمغان می آورد وروزه داران رادرحریم
خلوت دلدادگی شوری دوباره می بخشد.
اما... چگونه این فاصله را طی کنیم؟ نشانی این فصل بی خزان راازکجا بجوییم وچگونه باشیم ازآنانکه دراین ماه رحمت ،آیینه قلبشان اززنگارسیاهی تهی می گردد.
پروردگارا !
می دانم که وجودم را تاریکی گناهان پرکرده اما درپیشگاه تونشسته ام ، تویی که بی کرانه نوری ،
قلبم را به نور خود روشنی ده
الها !
دراین ماه صیام ،این ماه رحمت مرایاری کن تادرحریم نیایشت دل ازغیر برگیرم وازدریای معرفتت باده بنوشم ودرلیالی مبارک قدرمشمول مغفرت بی دریغ توباشم