نقل است از زربن حبیش که می گوید:ازابن مسعود درباره "ابام البیض"سوال کردم : علت نامیده شدن این ایام بدین نام چیست و چه شنیده ای؟
ابن مسعود گفت:ازرسول خدا صلی الله علیه وآله شنیدم که
میفرمودند:هنگامی که آدم علیه السلام دچار لغزش شد،منادی از عرش ندا سر
داد:ای آدم!از جوار رحمت من بیرون رو،زیرا آنکه از دستورم سرپیچی کند،در
جوار قرب من نخواهد بود، آدم سخت گریست و فرشتگان نیز ازاین بابت
گریستند،آنگاه خدای سبحان ،جبرییل را نزد آدم فرستاد ،وی آدم را که سر تا
پا سیاه شده بود به زمین فرود آورد،فرشتگان وقتی این صحنه را دیدند ضجه سر
دادندوسخت گریستند وبه پیشگاه پروردگار عرض کردند:خدایا!مخلوقی را آفرید ی و
از روح خود در او دمیدی،فرشتگانت را به سجده نمودن به او امر فرمودی ،حال
با یک لغزش رنگ سفیدش را به سیاه مبدل ساختی!؟
منادی از سوی آسمان ندا سر داد:ای آدم ! امروز را برای پروردگارت روزه
بگیر،آدم علیه السلام آن روز را که مصادف با سیزدهم ماه بود روزه گرفت،
آنگاه یک سوم سیاهی از حضرت آدم محو شد،سپس منادی درروزچهاردهم
ندا:امروزنیز برای پروردگارت روزه بگیر،آدم علیه السلام آن روز را روزه
گرفت و یک سوم دیگر از سیاهی ازبین رفت،دیگر بار منادی ندا سر داد و آدم
روز پانزدهم را روزه گرفت ،این بار با رفتن ثلث باقی مانده سیاهی، تمام
سیاهی او از بین رفت و به همین جهت این ایام،ایام البیض نامیده شد.
علل الشرایع /ج2