این حقیقت که سید الشهدا علیه السلام محبوب ترین شخصیت انسانی در بین
همه اقوام جهان ،با همه تنوع و تعدد مذاهبشان است، نیاز چندانی به اثبات
ندارد. برای درک بهتر این حقیقت کافی است در ایام محرم وصفر به گستردگی
مجالس عزای حسینی در داخل و خارج کشورمان نظری بیندازیم تا ببینیم در همه
جای جهان و نزد پیروان همه مذاهب مختلف ،سوگواری برای سالار شهیدان
برپاست.هرگز بشریت شخصیتی نظیر امام حسین علیه السلام ندیده است که پیروان
همه مذاهب این گونه از او یاد کنند و برای او عزاداری نمایند.
اینکه از ناحیه ذات اقدس الهی در احادیث قدسی و نیز از سوی چهارده معصوم
علیهم السلام سفارش زیادی به عزاداری سیدالشهدا علیه السلام شده است،حاکی
از نقش عظیم این کار در احیای دین و زنده نگهداشتن آن است.
هیچ عملی به اندازه برپایی عزاداری برای امام حسین علیه السلام در حفظ دین از انحراف و از هجوم بی امان دشمنان اسلام برای نابودی دین و همچنین توسعه فرهنگ دینی موثر نبوده و نیست.به عبارت دیگر می توان چنین مجالسی را مهمترین وسیله برای صیانت از کیان دین و جامعه اسلامی و نیز بسط روح دین و دینداری دانست.چه زیبا فرمود رهبر کبیر انقلاب حضرت امام خمینی قدس سره:
هر ساله دهها میلیون نفر از مردم ایران و نیز دهها میلیون نفر
از سایر کشورها ی جهان،حتی در بین ملل غیر مسلمان- میلیاردها تومان و
میلیاردها ساعت وقت خود را به این امر مقدس اختصاص می دهند.
متاسفانه عزاداری ها با همه اهمیت و جایگاه مهمی که در فرهنگ اسلامی دارند
،در طول زمان دچار آفات،خطرات و انحرافاتی شده است که نقش این وسیله مهم را
تا حدودی کمرنگ کرده است.
این آفات موجب شده تا عزاداری ها و اساسا
بزرگداشتها ،نتوانند همه کارکردها و توانایی های خود را بروز و ظهور دهند
به عبارت دیگر برگزار کنندگان این مجالس نتوانسته اند از همه آثار مقدس و
مهمی که مورد توجه و مقصود خداوند و اولیای دین در سفارش حکیمانه و اکیدشان
به برپایی چنین مجالسی بوده است، بهره برداری لازم و کافی را ببرند.
قدرت سازندگی و آثار یک عزاداری صحیح و منطبق با هدف اصلی قیام
سیدالشهدا به قدری زیاد است که اگر عزاداران حسینی از این وسیله بسیار
قدرتمند استفاده لازم و صحیح می کردند و مانع نفوذ این همه آفات در آن می
شدند ،جامعه اسلامی و جهان اسلامی وضعیتی کاملا متفاوت با آنچه امروز دچار
آن است می شد.
اگر شیعیان به پیامهای عاشورا توجه جدی می کردند و از
آن به خوبی الگو می گرفتند امروز به پیشرفته ترین جامعه از لحاظ مادی و
معنوی تبدیل شده بودند و این همه مشکلات و معضلات گوناگون جامعه اسلامی را
رنج نمی داد .
اگر پیام
عاشورا جدی گرفته می شد و مسیر عزاداری ها و سوگواری ها به سمتی که معصومین
علیهم السلام خواسته بودند ،هدایت می شد پس از گذشت بیست و پنج سال از
انقلاب با شکوه اسلامی شاهد این همه مظاهر زشت و تاسف برانگیز فساد
،فقر،تبعیض و عقب ماندگی نبودیم.
اگر در سوگواری ها به درسهای کربلا توجه می شد این همه بودجه و
امکانات مملکت ما، صرف مبارزه با ناهنجاریهای گوناگون و آثار طولانی مدت آن
نمی شدو دشمنان اسلام در شبیخون فرهنگی خود این همه پیروزی های
چشمگیربدستنمی آوردند.
هیچ دینی و ملتی در جهان چنین وسیله قدرتمندی
را برای پیشرفت و سعادت در دست ندارد. افسوس که جامعه اسلامی به خوبی و
درستی از این قدرتمند ترین وسیله استفاده نکرد.