به نقل تاریخ در زمان حضور مسلم در کوفه، یکی از همراهان وی به نام شریک
بن اعور مریض میشود و از آنجا که عبیدالله بن زیاد او را میشناخته، طبق
دعوت وی، برای عیادت او رهسپار منزل وی میشود، شریک با مسلم قرار
میگذارندکه اگر اوضاع مناسب شد، شریک طلب آب کند و مسلم از مخفیگاه خود
بیرون آمده و ابنزیاد را به قتل برساند.
شب
هنگام ابن زیاد وارد منزل شریک میشود، در حالی که مسلم در آن منزل مخفی
شده بود. شریک چند بار طلب آب میکند، لکن مسلم اقدامی نمیکند. ابن زیاد
هم که اوضاع را مشکوک مییابد بلافاصله از مکان خارج میشود، بعد از رفتن
ابنزیاد علت تعلّل مسلم را سؤال میکنند و او پاسخ میدهد که از رسول
خدا(صلی الله علیه و آله) شنیده است که ایشان دوست ندارند، کسی دیگری را از
روی فریب و نیرنگ به قتل برساند.
این حرکت مسلم نشانگر رسوخ اسلام ناب و آموزههای آن در دل و جان اوست،
که حاضر نیست بهصورت باطل یک انسان را از بین ببرد ولو او مهدور الدم
باشد.
الدکتورسید الجمیلی؛ استشهاد الحسین للامام الطبری، چاپ بیروت، دارالدّیان للتراث، 1408ه.ق، ص 50.