بسم الله الرحمن الرحیم
اللهمّ ارْزُقنی فیهِ الذّهْنَ والتّنَبیهَ وباعِدْنی فیهِ من السّفاهة والتّمْویهِ واجْعَل لی نصیباً مِنْ کلّ خَیْرٍ تُنَزّلُ فیهِ بِجودِکَ یا أجْوَدَ الأجْوَدینَ.
خدایا روزى کن مرا در آنروز هوش وخودآگاهى را ودور بدار در آن روز از نادانى وگمراهى وقرار بده مرا بهره وفایده از هر چیزى که فرود آوردى در آن به بخشش خودت اى بخشنده ترین بخشندگان
ای خدا ای صاحب فضل عجیب | |
کن تو روزی اندر این ماه نجیب | |
بر من و هم بر عباد مومنین | |
ذهن و استعداد قابل یا حبیب | |
این عطا را از ره لطف و کرم | |
بر جمیع قابلین فرما نصیب | |
هم بیا گاهان تو ما را این زمان | |
بر حقایق چون به هر دردی طبیب | |
دور فرما از سفاهت وز جنون | |
لطف فرما تا شویم اکنون لبیب(1) | |
بر کمال و عقل و ادراکات ما | |
هر زمان افزوده فرما یا رقیب | |
کن مقرر بهر من از کل خیر | |
کاندر این مه آید از بالا نشیب | |
میدهیمت حق جود خود قسم | |
یا جواد و یا کریم و یا مثیب(2) |