انتظارفرج
باسلام ازاینکه به وبلاگ خودسرزدین متشکرم ازشما خواهشمندم که نظرات خودتون رومنعکس کنیدانتظارفرج
باسلام ازاینکه به وبلاگ خودسرزدین متشکرم ازشما خواهشمندم که نظرات خودتون رومنعکس کنیدآشنایی با رجعت
مطالب خواندنی در مورد امام زمان (عج)
آیا میدانید که : یکی از دلایل وجود امام ، قاعده ی لطف خداست
آیا میدانید که : امامت حضرت مهدی(علیه السلام )به دو راه نص و معجزه ثابت شده است،
آیا میدانید که : اقوام اروپای مرکزی در انتظار ظهور«بوخص» می باشند،
آیا میدانید که : داستان ولادت آن بزرگوار خود جلوه ای است از لطف و فضل بی کران الهی است . ،
آیا میدانید که : درکتاب نجم الثاقب ،۱۸۲ اسم و لقب از حضرت ذکر شده است ،
آیا میدانید که : بر گونه ی راست حضرت مهدی (علیه السلام ) خالی جذاب وجود دارد ،
آیا میدانید که : ازجمله مواریث انبیاء(علیه السلام ) که حضرت می آورند، منبر حضرت سلیمان است
آیا میدانید که : امام زمان(علیه السلام ) فرمودند: سجدهى شکر از لازمترین و واجبترین سنّتهاى دینى است،
آیا میدانید که : قسمتی از کتاب «کمال الدین»در سال ۱۹۰۱م در هایدلبرگ آلمان توسط مولر منتشر شد
آیا میدانید که : مسأله غیبت امری نبودکه به تازگی مطرح شده باشد ،
آیا میدانید که : غیبت، دلائلی دارد که به امامان اجازه افشای آن داده نشده است ،
آیا میدانید که : منافع زمان غیبت آن حضرت، آن هم بر دو نوع است ،
آیا میدانید که : در واقع غیبت صغری برای فراهم شدن شرایط لازم جهت درک دوران غیبت کبری امری ضروری بود ،
آیا میدانید که : عثمان بن سعید پیش از وفاتش مأمور شد تا پسرش محمد را به عنوان نائب امام به شیعیان معرفی کند ،
آیا میدانید که : نخستین کسی که در اسلام مهدی موعود نامیده شد « محمد حنفیّه» بود ،
آیا میدانید که : در روایات داریم که در عصر غیبت ” قم و مردم آن بر دیگر انسان ها حجت هستند
آیا میدانید که : درباره امکآن ارتباط و مشاهده حضرت دو دیدگاه وجود دارد ، آیا میدانید که : شرایط سخت دروان غیبت به چه گونه ای است ،
آیا میدانید که : از ویژگی های منتظران، استقامت در دین، پارسایی و تخلّق به مکارم اخلاق است ،
آیا میدانید که : طبق برخی روایات در محرم آخرین سال غیبت اتفاقاتی رخ می دهد،
آیا میدانید که : کوفه مقرّحکومت حضرت مهدی(علیه السلام ) است ،
آیا میدانید که : در کتاب «ایقاظ من الحجة» از شیخ حّرعاملی بیش از۶۰۰ حدیث و بیش از۶۰ آیه در مورد رجعت آمده است.
آیا میدانید که :امام مهدی(عج) می فرمایند: من برای جهانیان ، امان (از عذاب الهی) هستم ، همانگونه که ستارگان برای ساکنان آسمان، مایه امن و آسایش هستند .
آیا میدانید که : یکی از تکالیف عصر غیبت تصدیق بعضى نشانههای ظهور است ،
آیا میدانید که : از جمله مخالفان حضرت مهدی(علیه السلام ) جمود اندیشان هستند ،
آیا میدانید که : محل سکونت امام زمان (عج) و خانواده‌اش شهر کوفه و «مسجد سهله» خواهد بود؟
آیا میدانید که :با تشکیل حکومت جهانی اسلام، از آسمان و زمین «برکات مادّی و معنوی» بارش و جوشش می‌کند؟
آیا میدانید که : دشمنان امام زمان (عج) عبارت‌اند از: ابلیس، شیاطین، دجّال، سفیانی، صهیونیست‌ها، طاغوت‌ها، منافقان و ….؟!
اناالمهدی
دوست دارم که یک شب جمعه/ صبح گردد به رسم خوش عهدی
ناگهان بشنوم زسمت حجاز/ نغمه ی دلخوش انا المهدی
.
.
.
اس ام اس امام زمان ، اس ام اس روز جمعه ، پیامک مخصوص امام زمان radsms.com
مرا با عشق خود درگیر کردی / به پایم با غمت زنجیر کردی
بدان دنیای بی تو هیچ باشد / دلم را از زمانه سیر کردی
تو با رفتن به پشت ابر ایّام / غروب جمعه را دلگیر کردی
یا اباصالح ادرکنی . . .
نواب اربعه در غیبت صغری
نایبان خاص[1]حضرت
مهدى در دوران غیبت صغرى، چهار تن از اصحاب با سابقه امامان پیشین و از
علماى پارسا و بزرگ شیعه بودند که «نوّاب اربعه» نامیده شدهاند. اینان به
ترتیب زمانى عبارت بودند از:
1 - ابو عَمرو عثمان بن سعید عَمرى،
2 - ابو جعفر محمد بن عثمان بن سعید عَمرى،
3 - ابوالقاسم حسین بن روح نوبختى،
4 - ابو الحسن على بن محمد سَمَرى.
البته امام زمان - علیه السلام - وکلاى دیگرى نیز در مناطق مختلف
مانند: بغداد، کوفه، اهواز، همدان، قم، رى آذربایجان، نیشابور و... داشت
که یا به وسیله این چهار نفر، که در رأس سلسله مراتب وکلاى امام قرار
داشتند، امور مردم را به عرض حضرت مىرساندند[2] و از سوى امام در مورد آنان «توقیع» هایى [3] صادر مىشده است. [4]
و یا - آن گونه که بعضى از محققان احتمال دادهاند - سفارت و وکالت این
چهار نفر، وکالتى عامّ و مطلق بوده ولى دیگران در موارد خاصى وکالت و
نیابت داشتهاند [5]. مانند:
محمد بن جعفر اسدى، احمد بن اسحاق اشعرى قمى، ابراهیم بن محمد همدانى، احمد بن حمزه بن الیسع [6]، محمد بن ابراهیم بن مهزیار [7]، حاجز بن یزید، محمد بن صالح [8]، ابو هاشم داود بن قاسم جعفرى، محمد بن على بن بلال، عمر اهوازى، و ابو محمد و جنائى [9].
1 - ابو عَمرو عثمان بن سعید عَمرى
عثمان بن سعید از قبیله بنى اسد بود و به مناسبت سکونت در شهر سامرّأ،
«عسکرى» نیز نامیده مىشد. در محافل شیعه از او به نام «سمّان» (= روغن
فروش) یاد مىشد، زیرا به منظور استتار فعالیتهاى سیاسى، روغن فروشى
مىکرد و اموال متعلق به امام را، که شیعیان به وى تحویل مىدادند، در
ظرفهاى روغن قرار داده به محضر امام عسکرى مىرساند. [10]او مورد اعتماد و احترام عموم شیعیان بود. [11]
گفتنى است که عثمان بن سعید قبلاً نیز از وکلا و یاران مورد اعتماد حضرت
هادى و حضرت عسکرى - علیهما السلام - بوده است. «احمد بن اسحاق» که خود از
بزرگان شیعه مىباشد، مىگوید:
روزى به محضر امام هادى رسیدم و عرض کردم: من گاهى غایب و گاهى (در
اینجا) حاضر و وقتى هم که حاضرم همیشه نمىتوانم به حضر شما برسم. سخن چه
کسى را بپذیرم و از چه کسى فرمان ببرم؟
امام فرمود: «این ابو عَمرو (عثمان بن سعید عَمرى)، فردى امین و مورد
اطمینان من است، آنچه به شما بگوید، از جانب من مىگوید و آنچه به شما
برساند، از طرف من مىرساند».
احمد بن اسحاق مىگوید: پس از رحلت امام هادى - علیه السلام - روزى
به حضور امام عسکرى - علیه السلام - شرفیاب شدم و همان سؤال را تکرار
کردم.
حضرت مانند پدرش فرمود: این ابو عَمرو مورد اعتماد و اطمینان امام
پیشین، و نیز طرف اطمینان من در زندگى و پس از مرگ من است. آنچه به شما
بگوید از جانب من مىگوید و آنچه به شما برساند از طرف من مىرساند. [12]
پس از رحلت امام عسکرى، مراسم تغسیل و تکفین و خاکسپارى آن حضرت را، در ظاهر، عثمان بن سعدى انجام داد.[13]نیز
همو بود که روزى در حضور جمعى از شیعیان به فرمان امام عسکرى - علیه
السلام - و به نمایندگى از طرف آن حضرت، اموالى را که گروهى از شیعیان یمن
اورده بودند، از آنان تحویل گرفت و امام در برابر اظهارات حاضران مبنى بر
اینکه با این اقدام حضرت، اعتماد و احترامشان نسبت به عثمان بن سعید
افزایش یافته است، فرمود: گواه باشید که عثمان بن سعید وکیل من است، و
پسرش محمد نیز، وکیل پسرم مهدى خواهد بود. [14] همچنین، در پایان دیدار چهل نفر از شیعیان با حضرت مهدى که شرح آن در اوائل این بخش گذشت - حضرت خطاب به حاضران فرمود:
آنچه عثمان (بن سعید) مىگوید، از او بپذیرید، مطیع فرمان او باشید، سخنان او را بپذیرید، او نماینده امام شماست و اختیار با اوست. [15]
تاریخ وفات عثمان بن سعید روشن نیست. برخى احتمال دادهاند او بین
سالهاى 260 - 267 در گذشته باشد و برخى دیگر فوت او را در سال 280
دانستهاند. [16]
2 - محمد بن عثمان بن سعید عَمرى
محمد بن عثمان نیز همچون پدر، از بزرگان شیعه و از نظر تقوا و عدالت و بزرگوارى مورد قبول و احترام شیعیان [17]و
از یاران مورد اعتماد امام عسکرى - علیه السلام - بود، چنانکه حضرت در
پاسخ شؤال «احمد بن اسحاق» که به چه کسى مراجعه کند؟ فرمود: عَمرى (عثمان
بن سعید)، و پسرش، هر دو، امین و مورد اعتماد هستند، آنچه به تو برسانند،
از جانب من مىرسانند، و آنچه به تو بگویند از طرف من مىگویند. سخنان
آنان را بشنو از آنان پیروى کن، زیرا این دو تن مورد اعتماد و امین منند. [18]
پس از درگذشت عثمان، از جانب امام غایب توقیعى مبنى بر تسلیت وفات او و اعلام نیابت فرزندش «محمد» صادر شد. [19]
«عبد الله بن جعفر حِمیَرى» مىگوید: وقتى که عثمان بن سعید در گذشت،
نامهاى با هما خطى که قبلاً امام با آن با ما مکاتبه مىکرد، براى ما آمد
که در آن ابو جعفر (محمد بن عثمان بن سعید) به جاى پدر منصوب شده بود. [20]
همچنین اما، ضمن توقیعى در پاسخ سؤالات «اسحاق بن یعقوب»، چنین نوشت:
خداوند از عثمان بن سعید و پدرش، که قبلاً مىزیست، راضى و خشنود باشد. او
مورد وثوق و اعتماد من، و نوشته او نوشته من است [21].
ابو جعفر تألیفاتى در فقه داشته است که پس از وفاتش، به دست حسین بن
روح، سومین نایب امام (و یا به دست ابو الحسن سمرى، نایب چهارم) رسیده
است. [22]
محمد بن عثمان، حدود چهل سال عهده دار سفارت و وکالت امام زمان بود و
در طول این مدّت، وکلاى محلّى و منطقهاى را سازماندهى و بر فعالیتشان
نظارت مىکرد و به اداره امور شیعیان اشتغال داشت. توقیعهاى متعددى از
ناحیه امام صادر، و توسط او به دیگران رسید. او سرانجام در سال 304 یا 305
درگذشت. [23]
او پیش از مرگ، از تاریخ وفات خود خبر داد، و دقیقاً در همان تاریخى که گفته بود، در گذشت. [24]
3 - ابو القاسم حسین بن روح نوبختى
در روزهاى آخر عمر ابو جعفر، گروهى از بزرگان شیعه نزد او رفتند. او
گفت: چنانچه از دنیا رفتم، به امر امام، جنشین من و نایب امام «ابو القاسم
حسین بن روح نوبختى» خواهد بود. به او مراجعه کنید و در کارهایتان به او
اعتماد نمایید. [25]
حسین بن روح، از دستیاران نزدیک نایب دوم بود و عَمرى از مدتها پیش،
براى تثبیت امر نیابت او زمینه سازى مىکرد و شیعیان را جهت تحویل اموال،
به او ارجاع مىداد و او، رابط بین عثمان بن سعید و شیعیان بود. [26]
حسین بن روح، کتابى در فقه شیعه به نام «التأدیب» تألیف کرده بود. آن
را جهت اظهار نظر، نزد فقهاى قم فرستاد. آنان پس از بررسى، در پاسخ
نوشتند، جز در یک مسئله، همگى مطابق فتاواى فقهاى شیعه است. [27]
بعضى از معاصرین او، عقل و هوش و درایت وى را تحسین کرده و مىگفتند: به
تصدیق موافق و مخالف، حسین بن روح از عاقلترین مردم روزگار است. [28]نوبختى در دوران حکومت «مقتدر»، خلیفه عباسى، به خدت پنج سال به زندان افتاد و در سال 317 آزاد شد. [29]و سرانجام، بعد از بیست و یک سال فعالیّت و سفارت، در سال 326 چشم از جهان فرو بست. [30]
4 - ابو الحسن على بن محمد سَمَرى [31]
به فرمان امام عصر (ع) وبا وصیت و معرفى نوبختى، پس از حسین بن روح،
على بن محمد سمرى منصب نیابت خاص و اداره امور شیعیان را عهده دار گردید. [32]سمرى از اصحاب و یاران امام عسکرى - علیه السلام - بوده است. [33]او
تا سال 329 که دیده از جهان فرو بست، مسئولیت نیابت و وکالت خاص را به
عهده داشت. چند روز پیش از وفات او توقیعى از ناحیه امام به این مضمون
خطاب به وى صادر شد:
اى على بن محمد سمرى! خداوند در سوک فقدان تو پاداشى بزرگ به
برادرانت عطا کند. تو تا شش روز دیگر از دنیا خواهى رفت. کارهایت را مرتب
کن و هیچ کس را به جانشینى خویش مگمار. دوران غیبت کامل فرا رسیده است و
من جز با اجازه خداوند متعال ظهور نخواهم کرد و ظهور من پس از گذشت مدتى
طولانى و قساوت دلها و پر شدن زمین ازستم خواهد بود. افرادى نزد شیعیان من
مدّعى مشاهده من (ارتباط با من به عنوان نایب خاص) خواهند شد. آگاه باشید
که هر کس پیش از خروج «سفیانى» و «صیحه آسمانى» [34]چنین ادعایى بکند، دروغگو و افترا زننده است و هیچ حرکت و نیرویى جز به خداوند عظیم نیست. [35]
در ششمین روز پس از صدور توقیع، ابو الحسن سمرى از دنیا رفت. [36]پیش از مرگش از وى پرسیدند: نایب بعد از تو کیست؟ پاسخ داد: اجازه ندارم کسى را معرفى کنم.[37] با در گذشت ابو الحسن سمرى دوره جدیدى در تاریخ شیعه آغاز گردید که به دوران غیبت کبرى معروف است.
[1] . در آن روزگار، به جاى «نیابت» و «نواب» بیشتر تعبیر «سفارت» و «سفرأ» به کار برده مىشد.
[2] . چنانکه طبق نقل شیخ طوسى، حدود ده نفر در بغداد به نمایندگى از طرف محمد بن عثمان فعالیّت مىکردند (الغیبه، ص 225).
[3] . توقیع به معناى حاشیه نویسى است و در اصطلاح علماى شیعه به نامهها و فرمانهایى که در زمان غیبت صغرى از طرف امام به شیعیان مىرسیده توقیع گفته مىشود.
[4] . صدر، المهدى،، ص .189
[5] . امین، سید محسن، أعیان الشیعه، ج 2، ص .48
[6] . طوسى،، الغیبه، ص 257، .258
[7] . کلینى،، اصول کافى،، ج 1، ص 518، ح .5
[8] . کلینى، همان کتاب، ص 521، ح 14 و .15
[9] . طبرسى،، اًعلام الورى، ص .444
[10] . طوسى،، الغیبه، تهران، مکتبه نینوى الحدیثه ص .214
[11] . طوسى، همان کتاب، ص .216
[12] . طوسى،، الغیبه، ص .215
[13] . طوسى،، همان کتاب، ص .216
[14] . طوسى،، همان کتاب، ص .216
[15] . طوسى،، همان کتاب، ص .217
[16] . دکتر حسین، جاسم، تاریخ سیاسى غیبت امام دوازدهم، ترجمه دکتر سید محمد تقى آیت اللّهى، چاپ اوّل، تهران، مؤسسه انتشارات امیر کبیر، 1367 هـ. ش، ص 155 و .156
[17] . طوسى،، همان کتاب، ص .221
[18] . طوسى،، همان کتاب، ص .219
[19] . طوسى،، همان کتاب، ص 219 - .220
[20] . طوسى،، همان کتاب، ص 220 - بحار الأنوار، ج 51، ص .349
[21] . طوسى،، همان کتاب، ص 220 - مجلسى،، بحار الأنوار، ج 51، ص 350 - طبرسى اًعلام الورى، الطبعه الثالثه، ص 452 - على بن عیسى اربلى،، کشف الغمه، تبریز، مکتبه بنى هاشمى،، 1381 هـ. ق، ج 3، ص .322
[22] . طوسى، الغیبه، ص .221
[23] . طوسى،، الغیبه، ص .223
[24] . طوسى، الغیبه، ص 222 - بحار الأنوار، ج 51، ص .351
[25] . طوسى،، همان کتاب، ص 226 و 227 - بحار الأنوار، ج 51، ص .355
[26] . طوسى،، همان کتاب، ص 224 و 225 و .227
[27] . طوسى،، همان کتاب، ص .240
[28] . مجلسى،، بحار الأنوار، ج 51، ص 356، ور.ک به: طوسى،، همان کتاب، ص .236
[29] . دکتر حسین، جاسم، تاریخ سیاسى غیبت امام دوازدهم، چاپ اوّل، تهران، انتشارات امیر کبیر، 1367 هـ. ش، ص .199
[30] . طوسى،، همان کتاب، ص .238
[31] . سَیمَرى و صَیٌمَرى نیز گفته شده است (صدر، محمد، تاریخ الغیبه الصغرى، ط 1، بیروت دار التعارف للمطبوعات، 1392 هـ. ق، ص 412).
[32] . طوسى،، همان کتاب، ص .442
[33] . صدر، همان کتاب ص .412
[34] . چنانکه در بحث علائم ظهور گفته شده، قیام شخصى به نام سفیانى و صداى آسمانى از علامتهایى هستند که در آستانه ظهور امام رخ خواهد داد.
[35] . طوسى،، الغیبه، ص 242 و 243 - مجلسى،، بحار الأنوار، ج 51، ص 361 - طبرسى،، همان کتاب، ص 445 - صدر،
[36] . طوسى،، همان کتاب، ص .243
[37] . طوسى،، همان کتاب، ص .24
انتظار
ای زنده دلان ظهور نزدیک است هنگام ظهور نور نزدیک است آن ماه به چاه رفته باز آید قائم به اقامه نماز آید او کیست همان که عدل میزان است کوبنده کل دین ستیزان است